Delfin

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Delfin

(ang. dolphin, franc. Dauphin, niem. Delphin)

Wywodzący się ze sztuki starożytnej i rozpowszechniony w renesansie motyw dekoracyjny symbolizujący m.in. wierność i fortunę, ale też Chrystusa Zbawiciela. Zazwyczaj poddany silnej stylizacji, na oprawach nowożytnych ukazywany jako autonomiczny motyw wprzęgany w dekorację okładzin, jako woluta o formach zoomorficznych, jako antytetyczne zamknięcie motywu fontanny (na oprawach północnowłoskich 1 ćw. XVI w.). Jako element ram ornamentalnych (dwa delfiny spięte opaską naprzemiennie z kwiatonem) widnieje na niektórych oprawach dla Jeana Groliera. W introligatorstwie włoskim XVI w. pojawiał się u stóp Fortuny. Na oprawach francuskich XVI-XVIII w. jako godło superekslibrisowe lub motyw dekoracyjny odnoszący się do delfina (następcy tronu) jako właściciela księgi. Ukazany na grupie opraw ksiąg z 2 poł. XVI w. dla króla Hiszpanii Filipa II.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Antytetyczny układ dekoracyjny
Fortuna
Zoomorficzne motywy

Grafika

Przypisy

  1. Devaux 1977, s. 60
  2. Carvin 1988, nr kat./il. A.110, AV.1054

Autor: A.W.