Dawid
Spis treści
Dawid
(fr. David)
Starotestamentowy król; popularny w ikonografii opraw średniowiecznych i nowożytnych. W romanizmie ukazywany najczęściej za pomocą tłoków w kształcie →mandorli o wym. ok. 25 – 35 mm, jako siedzący w płaszczu i z koroną na głowie, podczas gry na harfie, niekiedy z napisem identyfikacyjnym. W gotyku motyw ten ustąpił innym wizerunkom biblijnym, by ponownie zyskać wielką popularność w renesansie. Na oprawach XVI w. ukazywany najczęściej jako jeden z wizerunków staro- i nowotestamentowych na radełkach, a także w scenie modlitwy do Boga Ojca, widniejących na prostokątnych plakietach oraz owalnych i okrągłych medalionach; na tych ostatnich zazwyczaj z łacińskim cytatem z Psalmu 6, widniejącym w otoku. W obu typach przedstawieniowych, funkcjonujących w licznych wariantach i odmianach, powszechny na oprawach polskich od 2 ćw. XVI do 1 ćw. XVII w.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Biblijne motywy
Grafika
Dawid: tłok romański, Francja, XII w., repr. wg: Birkenmajer 1925
Przypisy
- Laucevičius 1976, il. 167, 277-287, 333 i in.;
- Schmidt-Künsemüller 1985, s. 196-198.
Autor: A.W.
