Czteropłatek

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

==Czteropłatek== (fr. quatre pétales; niem. blüte Vierblatt)

Stylizowany motyw floralny, składający się z centralnego okrągłego kwiecia i wyrastających z niego czterech jednakowych płatków, często wzbogaconych dodatkowymi pręcikami lub mniejszymi płatkami pomiędzy nimi. Rozpowszechniony na oprawach gotyckich XV-pocz. XVI w., jako składnik dekoracji ślepo wyciskanej z tłoków różnej wielkości (od ok. 8 mm do ok. 28 mm). Kształt płatków bywał rozmaity: od prostych i zgeometryzowanych do sercowych, pokrytych szrafowaniem i wzbogaconych dodatkową obwódką; motyw ten ukazywano jako otwarty bądź zamknięty w romboidalnej, kwadratowej bądź okrągłej ramce. Pojawiał się też na oprawach renesansowych (XVI w.), zazwyczaj wkomponowany między inne motywy np. w listwach obramienia zwierciadła. W praktyce badawczej c. mogą być mylone z czteroliściem (od którego zazwyczaj różnią się zaakcentowaniem centralnego kwiecia), oraz z rozetami (mającymi większą liczbę płatków).

Zobacz też

Czteroliść
Floralne dekoraje
Rozeta

Grafika

Przypisy


Autor: A.W.