Trawiona dekoracja

Stosowana w oprawach złotniczych technika zdobnicza, polegająca na wytrawianiu kwasem (najczęściej azotowym) wzoru na powierzchni blachy okładzin. Posługiwano się nią rzadko, przeważnie w połączeniu z innymi technikami dekoracyjnymi, jak odlewanie, grawerowanie itp. Najbardziej znanym przykładem oprawy o t. d. w polskich zbiorach jest zdekompletowane dzieło Christopha Rittera Starszego z Norymbergi, wykonane w XVI w. do Srebrnej Biblioteki ks. Albrechta Pruskiego.

Zobacz też

Srebrna Biblioteka

Grafika

• 
• 

Przypisy

1. Przypis 1
2. Przypis 2

---

Autor: A.W.