Trawiona dekoracja

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Stosowana w oprawach złotniczych technika zdobnicza, polegająca na wytrawianiu kwasem (najczęściej azotowym) wzoru na powierzchni blachy okładzin. Posługiwano się nią rzadko, przeważnie w połączeniu z innymi technikami dekoracyjnymi, jak odlewanie, grawerowanie itp. Najbardziej znanym przykładem oprawy o t. d. w polskich zbiorach jest zdekompletowane dzieło Christopha Rittera Starszego z Norymbergi, wykonane w XVI w. do →Srebrnej Biblioteki ks. Albrechta Pruskiego.

Zobacz też

Srebrna Biblioteka

Grafika

Przypisy

  1. Przypis 1
  2. Przypis 2

Autor: A.W.