Kurtynowa dekoracja

(hiszp. „decoración de cortina”), rodzaj dekoracji opraw klasycystycznych i empirowych w Hiszpanii za rządów króla Ferdynanda VII, szczególnie w latach 1812-1830, niekiedy naśladowanej w innych krajach zachodnioeuropejskich (głównie w Anglii). Jej istotą jest motyw k. o wyraźnie zaznaczonych, wachlarzowych fałdowaniach wychodzących z jednego punktu i przeważnie zakończonych frędzlami. Najefektowniejsze k. ukazywano w zwierciadłach, w technice różnobarwnych intarsji z cieniowaniami i złoceniami wraz ze złoconym obramieniem o klasycyzującej ornamentyce; rzadziej k. wkomponowywano w ramę zwierciadła jako pojedynczy motyw lub ornament o cieniowanych fałdowaniach; skromniejsze k. ukazywano jako złocone wyciski na jednobarwnej skórze w zwierciadle lub jego obramieniu, a niekiedy też w kompartymentach grzbietu. Za pierwszego wybitnego twórcę opraw z tą dekoracją uważa się hiszpańskiego introligatora Antonio Suareza.

Zobacz też

Empirowe oprawy
Klasycystyczne oprawy

Grafika

• 

  Obrazek 1

Przypisy

---

Autor: A.W.