Nacinanie grzbietu

Z Leksykon oprawoznawczy
Wersja z dnia 21:59, 16 cze 2020 autorstwa Ela (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "==Nacinanie grzbietu== (niem. einsägen) Nacięcie, najczęściej za pomocą piły, rowków w poprzek grzbietu w miejscach rozstawienia zwięzów. Nacięcie ma miejsce...")

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

Nacinanie grzbietu

(niem. einsägen)

Nacięcie, najczęściej za pomocą piły, rowków w poprzek grzbietu w miejscach rozstawienia zwięzów. Nacięcie ma miejsce przed szyciem i ma na celu wpuszczenie w nie sznurków (tzw. zwięzy kryte lub wpuszczane), w celu uzyskania płaskiego grzbietu.

Nacinanie stosowano już od XVI w., choć upowszechniło się w wieku XIX. Nawet oprawy z widocznymi na grzbiecie garbami zszywano na wpuszczone sznurki, a garby wykonywano bez związku z konstrukcją (tzw. sztuczne zwięzy).

Oprawy pospieszne, broszurowe oraz oprawy bloków złożonych z pojedynczych kartek wykonywane są łączeniem bezszyciowym, poprzez wpuszczenie w nacięte rowki sznurków i ich zaklejenie (jaskółczy ogon).

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Bezszyciowa oprawa
Jaskółczy ogon

Grafika

Przypisy

  1. Przypis 1

Autor: E.P.