Falowy ornament
Falowy ornament
Wywodzący się ze sztuki antycznej ornament pasowy w formie połączonych ze sobą spiral lub wolut naśladujących grzbiety fal; w introligatorskim zdobnictwie XVI – 3 ćw. XVIII w. stosowany rzadko; rozmaite odmiany f. o. zyskały popularność pod koniec XVIII w. w dekoracji radełkowej i filetowej opraw →klasycystycznych, a później →empirowych; najprostsze ukazują linearne fale, niekiedy z drobnymi rozetkami lub innymi motywami ujętymi grzbietami fal; w bogatszych odmianach fale ukształtowane są z elementów floralnych (stylizowane liście) a woluty mieszczą spirale bądź rozety. W praktyce badawczej f. o. jest możliwy do pomylenia z szeregiem innych ornamentów o falującej linii: →sznurowym i →plecionkowym (zwłaszcza w dekoracjach renesansowych), czy też z rozmaitymi formami wici roślinnych; cechy f. o. wykazuje też specyficzna, ale popularna na klasycystycznych oprawach Jean-Claude Bozeriana i jego naśladowców, odmiana →palmetowego ornamentu, z palmetami zamiast spiral, wolut lub rozet. W introligatorstwie XX-XXI w. motyw fal wykorzystywany jest niekiedy w klasycyzujących ornamentach oraz w większych kompozycjach dekoracyjnych obejmujących całe okładziny.
Autor: A.W.
