Szycie na zwięzy wypukłe

Z Leksykon oprawoznawczy
Wersja z dnia 19:21, 9 wrz 2019 autorstwa Meg (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "szycie na zwięzy wypukłe(ang. ), zwięzowy system szycia kodeksów, składki łączone są poprzez zwięzy (najczęściej rzemienie i sznurki), które przylegają do g...")

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

szycie na zwięzy wypukłe(ang. ), zwięzowy system szycia kodeksów, składki łączone są poprzez zwięzy (najczęściej rzemienie i sznurki), które przylegają do grzbietów składek, wokół których prowadzona jest nić, którymś z wybranych ściegów. Zwięzy, co prawda przylegają do grzbietów, ale posiadając określoną grubość tworzą na nim wypukłości tzw. garbiki.

Historia

Pierwszym krajem, w którym powszechnie stosowano szycie na zwięzy wypukłe było Cesarstwo Karolińskie. Szycie to pojawiło się tam w VIII wieku, w postaci szycia w jodełkę mmmmmmmmmmmmmmm na rybi grzbiet, które stało sie cechą charakterystyczną kodeksów karolińskich


Rodzaje ściegów na zwięzy wypukłe

  • szycie ściegiem w jodełkę
  • szycie ściegiem obejmującym - nić prowadzona jest przez grzbiety składek, obejmując kolejne zwięzy. Następnie nić wychodzi z ostatniego otworu składki, umieszczonego w pewnej odległości od jej końca, zadzierzgiwana jest o nić składki dolnej i następnie wchodzi do wnętrza składki kolejnej. W ten sposób tworzą się, biegnące w pewnej odległości od krawędzi bloku dwa ściegi łańcuszkowe - plątniki.
  • szycie ściegiem na pojedynczą okrętkę - nić prowadzona jest przez grzbiety składek, następnie wyprowadzona jest ze składki otworem zwięzowym, owija się wokół zwięzu i wprowadzona jest do środka tym samym otworem. Następnie j.w. przechodzi do składki kolejnej w tzw. plątniku.
  • szycie ściegiem prostym na podwójną okrętkę

Zobacz też

  • sposób szycia
  • system szycia
  • szycie karolińskie
  • szycie romańskie
  • szycie gotyckie
  • zwięzy fałszywe

Grafika

Przypisy

  1. Burdett E., The Craft of Bookbinding. A practical Handbook, West Vancouver, 1975.
  2. Devaux Y., Deux siècles de reliure, Paryż, 1981.
  3. Diehl E., Bookbinding its background and technique, Nowy Jork, 2014.
  4. Johnson A.W., The Thames and Hudson Mannual of Bookbinding, Londyn, 1978.
  5. Marks P.J.M., The British Library Guide to Bookbinding History and Techniques, Londyn, 1998.
  6. Middleton B.C., A History of English Craft Bookbinding Technique, Londyn, 1978.
  7. Miller J., Books will speak plain. A handbook for identifying and describing historical bindings, 2014.
  8. Miller J., Puzzle me this, Early bindings fragments in the Papyrology Collection of the University of Michigan Collection [w:] Sauve Mechanichals. Essays on the History of Bookbinding [red. J. Miller], Volume 2, 2015.
  9. Pollard G., Early bookbinding manuals: An annotated list of technical accounts of bookbinding to 1840, 1984.

by Graham Pollard

  1. Szirmai J.A., The archeology of medieval bookbinding, New York, 2017.



Autor: MPG, B.W.