Sakwowa oprawa

Oprawy sakwowe (tzw. Buchbeutel) – oprawy, w których wystający poza dolną krawędź książki materiał obleczenia, jest ujęty w węzeł (zwany →głową Turka), służący do przytroczenia książki u pasa (przełożenia za pasem). Oprawy te pojawiły się na przełomie XIV i XV w. w południowych Niemczech. Stosowano przy książkach małego formatu i ponadto często używanych, były to głównie modlitewniki, a także zbiory praw i ustaw potrzebne przy rozstrzyganiu sporów poza siedzibą władzy. Oprawy te szybko rozpowszechniły się w krajach podlegających wpływom niemieckim. W zdobyciu popularności pomogła przede wszystkim ówczesna moda, która lubowała się w wszelkiego rodzaju sakwach i woreczkach .