Twarda oprawa

Z Leksykon oprawoznawczy
Wersja z dnia 08:33, 13 maj 2022 autorstwa Ela (dyskusja | edycje) (Twarda oprawa)

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

Twarda oprawa

(ang. hardcover, hard bound, stiff boards; niem. Bucheinband; fr. couverture rigide)

1. Oprawa książki charakteryzująca się sztywnymi okładkami. Sztywność nadają tekturowe, drewniane lub rzadziej plastikowe okładziny, z zewnętrznej strony oklejone obleczeniem, a od wewnątrz wyklejką.

Niektóre typy opraw (mnisze oraz artystyczne i eksperymentalne) są wyzbyte obleczenia a czasem także wyklejki, eksponując surowy materiał okładkowy, np. deskę, tekturę, plexi, szkło lub metal.

Najstarsze zachowane oprawy koptyjskie są usztywnione sklejką z papirusowych kart. W epoce średniowiecza do usztywnienia opraw używano desek grubości kilku milimetrów. Oprawy arabskie były usztywniane sklejką z papierowych kart. Ten wynalazek został zaadoptowany do europejskiego rzemiosła introligatorskiego w epoce renesansu na terenie Wenecji i wkrótce rozpowszechnił się w Europie Zachodniej. Tworząc okładzinówki introligatorzy sklejali karty papierowej makulatury, od XVI w. papiernie zaczęły produkować tekturę ze szmat oraz papierowej makulatury.

2. W potocznej terminologii: typ oprawy przeciwstawny oprawie broszurowej/miękkiej, identyfikowany z oprawą zwaną w nomenklaturze introligatorstwa przemysłowego złożoną.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Półtwarda oprawa
Złożona oprawa
Tektura
Kompaturka


Autor: E.P.