Okładzinówka
Z Leksykon oprawoznawczy
Okładzinówka
(niem. Deckel, Pappendeckel)
Przycięty do formatu użytek materiału usztywniającego okładki przeznaczony na okładzinę przednią lub tylną. Wykonane zwykle z tektury, w dawnych książkach z desek lub sklejki makulaturowej (kompaturki). Okładki wyrobów galanteryjnych (notesów, pugilaresów, portfeli) bywały sporządzane z miękkiej tektury wojłokowej (filc gorszego gatunku, wytwarzany z wełny odpadowej i sierści) lub wielu warstw flizeliny.
Na gotowej oprawie okładzinówki są niewidoczne, od zewnątrz są przykryte materiałem obleczeniowym, a od spodu wyklejką.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Kompaturka
Tektura
Deski
Autor: E.P., M.P.B.
