Tasiemka introligatorska
Tasiemka introligatorska
(ang. tape, niem. Heftband, wł. spago, fr. ruban de reliure)
Materiał pasmanteryjny lniany lub bawełniany o najczęściej prostym splocie stosowany na zwięzy płaskie w szyciu ręcznym książek. W zależności od formatu książki stosuje się tasiemki różnej szerokości od 5 - 30 mm. Z braku tasiemek o splocie prostym introligatorzy wykorzystują także tasiemki o splocie ukośnym.
Taśmy lniane i bawełniane są najbardziej wytrzymałym materiałem używanym na zwięzy. Upowszechniły się one jednak dopiero w XIX w. Bardzo dobre, w porównaniu z innymi materiałami używanymi na zwięzy, właściwości fizyczne taśm, wynikają najprawdopodobniej z tego, że włókno roślinne w taśmie nie jest mocno skręcone, a taśmy uzyskuje się poprzez odpowiednie splecenie nitek. Niewątpliwie zatem taśmy charakteryzują się lepszymi właściwościami fizycznymi niż sznurki. Oczywiście taśma szersza wykonana z włókien lnu o splocie skośnym jest bardziej wytrzymała niż węższa, bawełniana o splocie płóciennym.
Kolorowe tasiemki bawełniane stosuje się także na zakładki i wiązania książek.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Szycie na zwięzy płaskie
Szycie ściegiem obejmującym zwięz
Wiązania kodeksów
Zakładka
Przypisy
- Z. Zjawiński, Introligatorstwo, Warszawa 1965.
Autor: M.P.B.
