Kostka introligatorska
Z Leksykon oprawoznawczy
Kostka introligatorska
(ang. folder, bone folder, niem. Falzbein, fr. plioir, wł. stecca d'osso)
Kilkunastocentymetrowy kawałek twardej kości zwierzęcej, zwykle wołowej, w kształcie płaskiej, spiczastej z jednej strony linijki, gładko oszlifowany. Kostka służy do przyciskania materiału podczas różnego rodzaju prac: falcowania arkuszy papieru, przycierania sklejanych powierzchni, punktowego dociskania rowka, narożników, wrąbków kapturka itp. Kostki sporządzone z teflonu służą do wykonywania opraw płóciennych, gdyż nie pozostawiają śladów.Kostki introligatorskie są używane przez grafików do odbijania grafik wypukłych (drzewo- i linorytów).
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Narzędzia introligatorskie
Grafika
Autor: E.P.