Trawiona dekoracja
Stosowana w oprawach złotniczych technika zdobnicza, polegająca na wytrawianiu kwasem (najczęściej azotowym) wzoru na powierzchni blachy okładzin. Posługiwano się nią rzadko, przeważnie w połączeniu z innymi technikami dekoracyjnymi, jak odlewanie, grawerowanie itp. Najbardziej znanym przykładem oprawy o t. d. w polskich zbiorach jest zdekompletowane dzieło Christopha Rittera Starszego z Norymbergi, wykonane w XVI w. do Srebrnej Biblioteki ks. Albrechta Pruskiego.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Srebrna Biblioteka
Grafika
Przykład oprawy z trawioną dekoracja ornamentalną, Christoph Ritter prawdopodobnie we współpracy z Pankrazem Labenwolfem, Norymberga, po 1547 - pocz. lat 50. XVI w., BUMK Toruń, fot. A. Skowroński
Zbliżenie trawionej dekoracji na oprawie C. Rittera i P. Labenwolfa
Przypisy
- Gradowski 1980, s. 67;
- Tondel, Wagner 2019, s. 132-135.
Autor: A.W.
