Monotypia

Z Leksykon oprawoznawczy
Wersja z dnia 20:49, 18 lut 2021 autorstwa Urszula (dyskusja | edycje) (Monotypia: uzupełn. term. ang.)

Skocz do: nawigacja, szukaj

Monotypia

(ang. monotyping; niem. Monographie; fr. monotypie)

Rodzaj techniki graficznej znany od XVII wieku, pozwalający na wykonanie tylko jednej odbitki. Kompozycja z farb jest nakładana na szklaną lub metalową płytę, a następnie odbita na przyłożonym papierze przy pomocy wałka lub tamponu. Papiery dekorowane monotypią z farb olejnych wprowadziła do introligatorstwa Eva Aschoff w XX wieku.

Współcześnie w introligatorstwie stosowane są papiery wykonywane samodzielnie przez introligatorów. Podłożem do kompozycji jest syntetyczna płyta żelowa lub gruba warstwa zastygniętej, lecz elastycznej żelatyny. Kompozycje uzyskiwane tą techniką są jednostkowe, niepowtarzalne, a efekty nie do końca kontrolowane, jednak dają możność łatwego uzyskania fantazyjnych wielobarwnych dekoracji.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny

Grafika

Przypisy

  1. G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 11.

Autor: E.P.