Palmetowo-arkadkowy ornament

Palmetowo-arkadkowy ornament

(arkadkowo-palmetowy ornament) (fr. décors de palmettes et d'arcatures)

Jedna z najpopularniejszych dekoracji w introligatorstwie zachodniej Europy od około połowy XVI do połowy XVII (a niekiedy nawet XVIII) w. Szczególnie rozpowszechniony na oprawach →wittenberskiego stylu, pod wpływem których po połowie XVI w. przeniknął do dzieł wykonywanych w Polsce. Wyciskany z radełek, najczęściej w technice ślepej (na oprawach z ciemnej skóry czasem złocony lub srebrzony), przeważnie w jednej z ram otaczających zwierciadło, rzadziej w jednym-kilku pionowych rzędach w zwierciadle. Wykształcony z →fryzu arkadkowego stosowanego w dekoracji opraw późnogotyckich, w dojrzałej i najczęściej spotykanej wersji składa się z ciągu naprzeciwległych i przeplatających się arkadek o krótkim promieniu łuków, których nasady z jednej strony zdobią palmety. Często spotykany w wersji z palmetami po obu stronach arkadowań; niekiedy zamiast palmet widnieją inne motywy, np. kwiatony, główki anielskie. Szczególną odmianą a.-p. o. jest → palmetowo-wstęgowy ornament.

Grafika

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

---

Autor: A.W.