Kogut

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Kogut

(fr. coq) Ptak symbolizujący w kulturze chrześcijańskiej m.in. zmartwychwstanie Chrystusa oraz jego zwycięstwo nad siłami ciemności. W introligatorstwie romańskim i gotyckim ukazywany na tłokach o różnych kształtach (kwadraty, romby, koła) wg kilku schematów ikonograficznych; w większości z nich czytelna jest charakterystyczna dla kuraków krępa sylwetka, krótkie nogi z długimi pazurami, głowa z lekko zakrzywionym dziobem i niekiedy zaakcentowanym grzebieniem, a także bujny ogon. W przypadku tłoków romańskich, cechujących się silną stylizacją morfologii zwierzęcia, wydłużony tułów, potrójny czub na głowie oraz sterczące pióra ogona są przyczyną częstego identyfikowania go z →pawiem. Występuje też wśród innych zwierząt w dekoracjach nacinanych opraw (XIV-XV w.) oraz plakiet niderlandzkich (XV-1 poł. XVI w.). Na oprawach nowożytnych pojawiał się rzadko, w kontekście heraldycznym.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Paw
Ptak
Zoomorficzne motywy

Grafika

Przypisy

  1. Schwenke, Schunke 1979, tabl. 129;
  2. Fogelmark 1990, tabl. I-II, XXVII-XXVIII;
  3. Karpp-Jacottet, von Rabenau 2000, s. 15;
  4. Wagner 2013 II, s. 183-189.

Autor: A.W.