Okładzinówka

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Okładzinówka

(niem. Deckel, Pappendeckel)

Przycięty do formatu użytek materiału usztywniającego okładki przeznaczony na okładzinę przednią lub tylną. Wykonane zwykle z tektury, w dawnych książkach z desek lub sklejki makulaturowej. Okładki wyrobów galanteryjnych (notesów, pugilaresów, portfeli) bywały sporządzane z miękkiej tektury wojłokowej lub wielu warstw flizeliny.

Na gotowej oprawie okładzinówki są niewidoczne, z wierzchu obleczone obłóczką, a od spodu zakryte wyklejką.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Kompaturka
Tektura
Deski


Autor: E.P.