Papier safianowy

Z Leksykon oprawoznawczy
Wersja z dnia 18:16, 17 wrz 2021 autorstwa Meg (dyskusja | edycje) (Przypisy)

Skocz do: nawigacja, szukaj

Papier safianowy

(papier imitujący skórę, papier marokinowy) (ang. morocco paper; niem. Maroquinpapier, fr. papier maroquiné)

Papier barwny, z połyskiem, posiadający wytłaczaną dekorację przypominającą ziarno skóry. Wykorzystywany do oblekania okładek, zarówno całopapierowych jak i półskórkowych. W oprawach półskórkowych często dobierano barwę i ziarno papieru do skóry zastosowanej na grzbiecie, tak by były mało odróżnialne.

Papier safianowy pojawił się na przełomie XVIII/XIX wieku. Jego poprzednikiem był papier giloszowy, o wzorze z ukośnie (romboidalnie) krzyżujących się linii. Wzór safianowy był inspirowany stosowanymi wówczas skórami safianowymi o podłużnym ziarnie. Ok. połowy XIX wieku wraz z modą na skóry o ziarnie groszkowym, w papierach imitujących skórę także naśladowano groszek skóry marokinowej. W wieku XX nazywano go (wraz z modą na skórę chagrin - papierem szagrynowym.

Technika wykonania, podobnie jak innych papierów wytłaczanych polegała na zagruntowaniu papieru klejem skórnym, zabarwieniu go i ponownym naniesieniu tego samego kleju. Tak przygotowaną powierzchnię papieru hydrofobizowano przez naniesienie gąbką roztworu ałunu, saletry i octu winnego (w równych częściach). Następnie papier rozkładano na blasze miedzianej, na której był wyryty odpowiedni deseń i tłoczono pomiędzy walcami prasy sztycharskiej lub walcarki.

Zobacz też

Groszek
Papiery dekoracyjne
Papiery wytłaczane
Papier szagrynowy
Papier wytłaczany giloszowy

Grafika

Przypisy

  1. Cloonan M. V. Early bindings in Paper a Brief History of Hand-Made Paper-Covered Books with Multilingual Glossary, 1990, s. 68.
  2. Haemmerle A. von, Agsburger Buntpapier, „Viertel Jahreshefte zur Kunst Und Geschichte Augsburg 3”, 1937-1938, s. 133 – 179.
  3. Haemmerle A. von, Buntpapiere: Herrkomen, Geshichte, Techniken, Beziehungenzur Kunst, Monachium, 1961, s. 160.
  4. Krauze S., Rinck J., Buntpapier – ein Bestimmungsbuch, Decorated Papers – a Guidebook, Sierpapier – een Gids, Stuttgart, 2016, s. 102.
  5. Siemieniako E., Praca magisterska teoretyczno-badawcza: Dekoracyjne papiery ręcznie wykonywane stosowane w oprawach książek od XV do XVIII w. Katalog zbiorów papierów dekoracyjnych w oprawach książek Biblioteki Kórnickiej PAN, wydruk komputerowy,(promotor: M. Pronobis-Gajdzis), UMK, Toruń 2018, s. 66-68.
  6. Tomaszewski J., Dudek K., Ręcznie zdobione papiery introligatorskie , Kraków 2002, s. 33-34.

Autor: M.P.B., E.P.