Kanty: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 10:17, 25 lip 2020

Kanty

(krawędź okładziny) (niem. Kanten)

Część okładki wystająca poza blok książki (margines). Powstaje w wyniku formowania okładki w rozmiarze większym niż oprawiana książka. W niektórych przypadkach (np. broszury, oprawa bizantyjska, karton równocięty) kanty są równe z blokiem książki.

Kanty bywały profilowane na różne sposoby.

Krawędź kantu

(grubość) (niem. Stehkante)

Powierzchnia krawędzi kantu obleczona skórą bywała miejscem, na którym w wytwornych oprawach wytłaczano złoconą dekorację.

Wewnętrzny kant

(margines, zawinięcie) (niem. Innenkante)

Materiał obleczeniowy podwinięty i przyklejony na krawędziach okładzin tworzył obramowanie wyklejki. Zawinięcia w wytwornych oprawach były miejscem wytłaczania ozdobnej bordiury.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Fazowanie

Grafika

• 

  Złocona dekoracja na kantach i zawinięciach, prawdopodobnie oprawa A. Oehla

Przypisy

1. C. Maywald, I. Domes, D. Milicevic, Das Buch und seine Teile, Alzey-Mainz-Bern 2008, s. 30.

Autor: E.P.