Papier wytłaczany giloszowy: Różnice pomiędzy wersjami
(→Papier wytłaczany giloszowy) |
(→Papier wytłaczany giloszowy) |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
Papier giloszowy to rodzaj papieru wytłaczanego, charakteryzujący się wzorem z ukośnie krzyżujących się prążków. Był to najwcześniejszy rodzaj papierów dekoracyjnych, imitujących skórę, pojawił się we Francji w latach 80. XVIII wieku, w introligatorstwie polskim popularny w pierwszej ćwierci XIX wieku, stosowany zarówno na oprawach całopapierowych jak i jako uzupełnienie opraw półskórkowych. | Papier giloszowy to rodzaj papieru wytłaczanego, charakteryzujący się wzorem z ukośnie krzyżujących się prążków. Był to najwcześniejszy rodzaj papierów dekoracyjnych, imitujących skórę, pojawił się we Francji w latach 80. XVIII wieku, w introligatorstwie polskim popularny w pierwszej ćwierci XIX wieku, stosowany zarówno na oprawach całopapierowych jak i jako uzupełnienie opraw półskórkowych. | ||
| + | |||
Technika wykonania, podobnie jak innych papierów wytłaczanych (gofrowanych) polegała na pokryciu zabarwionego uprzednio papieru klejem skórnym ugotowanym z dodatkiem ałunu. Następnie papier jest polerowany oraz wytłaczany przy użyciu miedzianej płyty, na której wyryty jest odpowiedni deseń pomiędzy walcami prasy sztycharskiej lub w walcarki. | Technika wykonania, podobnie jak innych papierów wytłaczanych (gofrowanych) polegała na pokryciu zabarwionego uprzednio papieru klejem skórnym ugotowanym z dodatkiem ałunu. Następnie papier jest polerowany oraz wytłaczany przy użyciu miedzianej płyty, na której wyryty jest odpowiedni deseń pomiędzy walcami prasy sztycharskiej lub w walcarki. | ||
Wersja z 11:04, 22 maj 2020
Spis treści
Papier wytłaczany giloszowy
(fr. guilloché papier)
Papier giloszowy to rodzaj papieru wytłaczanego, charakteryzujący się wzorem z ukośnie krzyżujących się prążków. Był to najwcześniejszy rodzaj papierów dekoracyjnych, imitujących skórę, pojawił się we Francji w latach 80. XVIII wieku, w introligatorstwie polskim popularny w pierwszej ćwierci XIX wieku, stosowany zarówno na oprawach całopapierowych jak i jako uzupełnienie opraw półskórkowych.
Technika wykonania, podobnie jak innych papierów wytłaczanych (gofrowanych) polegała na pokryciu zabarwionego uprzednio papieru klejem skórnym ugotowanym z dodatkiem ałunu. Następnie papier jest polerowany oraz wytłaczany przy użyciu miedzianej płyty, na której wyryty jest odpowiedni deseń pomiędzy walcami prasy sztycharskiej lub w walcarki.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Papiery reliefowe safianowe
Papiery dekoracyjne
Grafika
Przypisy
- Tomaszewski J., Dudek K., Ręcznie zdobione papiery introligatorskie , Kraków 2002, s. 33-34.
Le Normand L.S., Maigne W., Nouveau manuel complet du relieur en tous genres..., Paris 1900, s. 329.
Autor: E.P., M.P.G.
