Galanteria introligatorska: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 14:55, 24 lis 2019

Galanteria introligatorska

Wytwarzanie wyrobów galanteryjnych z papieru, tektury i skóry stanowiło uboczną gałąź introligatorstwa. Jego źródłem były związki rzemieślników introligatorów ze szkatulnikami, którzy byli nieliczni,dlatego przyłączali się do cechów introligatorskich. Z czasem rzemiosło szkatulnicze zanikło, zaś introligatorzy przejęli zakres jego działalności.

Introligatorskie wyroby galanteryjne można podzielić na trzy grupy.

• Wyroby pokrewne książkom, których wykonywanie przebiega podobnie jak oprawianie książek. Należą do nich notesy, zeszyty, bruliony, bloki papierowe, albumy, klasery a także różnego rodzaju akcydensy: kwitariusze, dzienniki i różnego rodzaju książki służbowe, a wreszcie księgi handlowe.
• Wywodzące się ze szkatulnictwa obiekty o charakterze pudełek: puzderka, szkatułki, futerały na różne przedmioty (np. książki, biżuterię, sztućce, kapelusze, okulary, instrumenty muzyczne), teki, tuby, segregatory, piórniki, podstawki i stojaki, opakowania, a także pugilaresy, portfele i portmonetki.
• Inne wyroby, takie jak ramki do rycin i fotografii, etykiety, torebki, koperty i papeterie, karnety, wytłaczane laurki i obrazki, dekoracje funeralne.

Wytwarzanie galanterii introligatorskiej częściej niż oprawy książek miało charakter seryjny i łatwiej ulegało uprzemysłowieniu. Wśród przedsiębiorstw introligatorskich największe były te, które produkowały galanterię papierniczą. Zdobienie wyrobów galanteryjnych było polem działań artystycznych i eksperymentalnych, a walory estetyczne produktu były najważniejszym elementem oceny jego wartości. Dlatego w produkcji galanterii introligatorzy podążali za modą, zarówno w konstrukcji jak i zdobnictwie wykorzystywali rozmaite materiały, rozwijali nowe techniki oraz unowocześniali zakłady inwestując w maszyny i urządzenia.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny

Grafika

• 

  Obrazek 1

Przypisy

1. Przypis 1

Autor: E.P.