Papiery litografowane: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Papiery litografowane)
(Papiery litografowane)
 
Linia 2: Linia 2:
 
(papiery litograficzne) (ang. lithographed papers, niem. Lithografiertes Papier)
 
(papiery litograficzne) (ang. lithographed papers, niem. Lithografiertes Papier)
  
Papiery dekoracyjne wykonywane techniką druku litograficznego, w introligatorstwie najczęściej używane na karty wyklejkowo-ochronne.
+
Wzorzyste papiery dekorowane techniką druku litograficznego w zakładach litograficznych. Technika litografii została wynaleziona przez Aloisa Senefeldera w 1798 r. W 2. poł. XIX w. technika osiągnęla wysoki stopień rozwoju (chromlitografia, fotolitografia) i stała się na tyle popularna, że stosowano ją do wytwarzania druków użytkowych: opakowań i papierów dekorowanych. Wytwarzano szeroką gamę papierów litograficznych: jedno i wielobarwne, w tym z użyciem złotej farby, od prostego wzoru geometrycznego po wzory rozbudowane. Powierzchnia papieru pozostawała naturalna albo papiery poddawano powlekaniu, gładzeniu, fakturowaniu. W introligatorstwie p. l. najczęściej były używane na karty wyklejkowo-ochronne.
 
+
Technika litograficzna, czyli druku płaskiego z kamienia, została wynaleziona w 1798 roku. Druk każdego koloru wymaga odrębnej formy drukowej, i wielokrotnego drukowania tego samego arkusza.  
+
 
+
Wykonanie litografii przebiega w zakładzie drukarskim, w warsztacie litograficznym. Początkowo litografia była stosowana do ilustrowania książek, druku nut i map. Usprawnienie litografii w końcu XIX w. (fotolitografia, zastosowanie maszyny litograficznej pospiesznej) rozszerzyło użycie techniki do druków użytkowych, opakowań, w tym także papierów dekoracyjnych, stosowanych w introligatorstwie.
+
 
+
Wytwarzano szeroką gamę papierów litograficznych: jedno i wielobarwne, w tym z użyciem złotej farby, od prostego wzoru geometrycznego po wzory rozbudowane. Powierzchnia papieru pozostawała naturalna, używano papiery gładzone albo na powierzchni wytłaczano fakturę, zwykle prążkowaną.
+
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==

Aktualna wersja na dzień 20:25, 20 mar 2022

Papiery litografowane

(papiery litograficzne) (ang. lithographed papers, niem. Lithografiertes Papier)

Wzorzyste papiery dekorowane techniką druku litograficznego w zakładach litograficznych. Technika litografii została wynaleziona przez Aloisa Senefeldera w 1798 r. W 2. poł. XIX w. technika osiągnęla wysoki stopień rozwoju (chromlitografia, fotolitografia) i stała się na tyle popularna, że stosowano ją do wytwarzania druków użytkowych: opakowań i papierów dekorowanych. Wytwarzano szeroką gamę papierów litograficznych: jedno i wielobarwne, w tym z użyciem złotej farby, od prostego wzoru geometrycznego po wzory rozbudowane. Powierzchnia papieru pozostawała naturalna albo papiery poddawano powlekaniu, gładzeniu, fakturowaniu. W introligatorstwie p. l. najczęściej były używane na karty wyklejkowo-ochronne.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Papiery dekoracyjne

Grafika

Przypisy

  1. Lithografiertes Papier, http://www.buntpapier.org/techniken/lithografiertes-papier.html
  2. Krause S., Rinck J., Buntpapier – ein Bestimmungsbuch, Stuttgart 2016, s. 62-65.

Autor: E.P.