Nożyce introligatorskie: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 11:11, 8 sty 2019

Nożyce introligatorskie

(niem. Pappschere, fr. cisaille à carton) Maszyna służąca do krojenia materiałów. Nożyce zbudowane są ze stołu, który na jednej krawędzi ma zamocowane ostrze, oraz z ruchomej dźwigni, stanowiącej drugie ostrze nożyc. Zależnie od długości ostrza, możliwe jest krojenie dużych arkuszy, do długości 1 metra. Siła narzędzia pozwala także na krojenie twardych, grubych materiałów, w szczególności tektur. Nożyce posiadają szereg elementów, ułatwiających krojenie, takich jak belka dociskająca, linie pozwalające na proste ustawienie oraz miarę krojenia itp. Źródła wynalazku nie są ustalone, niektóre artykuły prasowe XIX w. wiązały je z nazwiskiem brytyjskiego uczonego i wynalazcy Warrena de la Rue. Od 1859 roku nożyce oferowała lipska fabryka Karla Krauzego, później wielu innych wytwórców sprzętu; na warszawskiej wystawie introligatorskiej w 1897 roku nożyce własnej produkcji prezentował J. Zawadzki.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Maszyny introligatorskie

Grafika

• 

  Obrazek 1

• 

  Obrazek 2

• 

  Obrazek 3

• 

  Obrazek 4

Przypisy

1. E.P. Biesalski, Die Mechaniesierung der Deutschen Buchbinderei 1850-1900, Frankfurt am Main 1991, s. 23-24.
2. Przypis 2

Autor: E.P.