Fryz arkadkowy: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 23:41, 28 gru 2020

Fryz arkadkowy (arkatura)

(arkatura) (fr. arcature)

Ornament wywodzący się z romańskiej i gotyckiej dekoracji architektonicznej, w formie rzędu stykających się ostrołukowych arkadek, często o dekoracji maswerkowej, wzbogacanej liliami bądź kwiatonami u nasady łuków. Spopularyzowany w introligatorstwie późnogotyckim, głównie w kręgu niemieckim 4 ćw. XV i pocz. XVI w. W klasycznej wersji wyciskany z jednego lub dwóch-trzech tłoków (rzadziej z radełka) i ukazywany w jednym pasie u góry, nad zwierciadłem przedniej okładziny (zwłaszcza na oprawach tzw. kobergerowskich). Szybko wprowadzony do ram otaczających zwierciadło; w takiej wersji uległ licznym modyfikacjom, które doprowadziły do wykształcenia się w renesansowym introligatorstwie palmetowo-arkadkowego oraz łuskowego ornamentu.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Kobergerowskie oprawy
Łuskowy ornament
Palmetowo-arkadkowy ornament

Grafika

• 

  Fryz arkadkowy na oprawie gotyckiej, XV w. - pocz. XVI w.

• 

  Fryz arkadkowy na oprawie gotyckiej, XV w. - pocz. XVI w.

• 

  Fryz arkadkowy na oprawie gotyckiej, XV w. - pocz. XVI w.

• 

  Fryz arkadkowy na oprawie gotyckiej, XV w. - pocz. XVI w.

• 

  Fryz arkadkowy na oprawie gotyckiej, XV w. - pocz. XVI w.

• 

  Fryz arkadkowy na oprawie gotyckiej, XV w. - pocz. XVI w.

• 

  Fryz arkadkowy na oprawie gotyckiej, XV w. - pocz. XVI w.

• 

  Fryz arkadkowy na oprawie gotyckiej, XV w. - pocz. XVI w.

• 

  Nietypowa, późna forma fryzu arkadkowego na oprawie renesansowej, XVI w.

• 

  Nietypowa, późna forma fryzu arkadkowego na oprawie renesansowej, XVI w.

• 

  Nietypowa, późna forma fryzu arkadkowego na oprawie renesansowej, XVI w.

Przypisy

1. Kyriss 1956, taf. 234;
2. Kyriss 1958, tabl. 312;
3. Schwenke, Schunke 1979, tabl. 79-80;
4. Karpp-Jacottet, von Rabenau 2000, s. 7.

Autor: A.W.