Amorek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Grafika)
m (Amorek: uzupełn. term. ang.)
 
Linia 1: Linia 1:
 
==Amorek==  
 
==Amorek==  
(kupidyn, putto, błędnie jako aniołek),(fr. Cupidon, putto)
+
(kupidyn, putto, błędnie jako aniołek),(ang. Cupid, putto; fr. Cupidon, putto)
  
 
Wywodzący się z mitologii antycznej motyw uskrzydlonego, pulchnego chłopca trzymającego łuk ze strzałą, bądź strzelającego z niego (Amor, Eros). Jako złocony wycisk z niewielkiego tłoka ukazywany pośrodku okładzin na oprawach włoskich 2 ćw. XVI w., w tym często dzieł autorów klasycznych sprzedawanych studentom z zagranicy. W zdobnictwie introligatorskim baroku wyparty przez wizerunki aniołka o konotacjach religijnych. Pojawił się ponownie na oprawach rokokowych i klasycystycznych: wkomponowany w bogate kompozycje koronkowe i groteskowe na okładzinach i grzbietach opraw. Odtąd stale obecny m.in. na licznych dziewiętnastowiecznych oprawach wydawniczych romansów, ponadto sztambuchów i pamiętników.
 
Wywodzący się z mitologii antycznej motyw uskrzydlonego, pulchnego chłopca trzymającego łuk ze strzałą, bądź strzelającego z niego (Amor, Eros). Jako złocony wycisk z niewielkiego tłoka ukazywany pośrodku okładzin na oprawach włoskich 2 ćw. XVI w., w tym często dzieł autorów klasycznych sprzedawanych studentom z zagranicy. W zdobnictwie introligatorskim baroku wyparty przez wizerunki aniołka o konotacjach religijnych. Pojawił się ponownie na oprawach rokokowych i klasycystycznych: wkomponowany w bogate kompozycje koronkowe i groteskowe na okładzinach i grzbietach opraw. Odtąd stale obecny m.in. na licznych dziewiętnastowiecznych oprawach wydawniczych romansów, ponadto sztambuchów i pamiętników.

Aktualna wersja na dzień 19:48, 3 lut 2021

Amorek

(kupidyn, putto, błędnie jako aniołek),(ang. Cupid, putto; fr. Cupidon, putto)

Wywodzący się z mitologii antycznej motyw uskrzydlonego, pulchnego chłopca trzymającego łuk ze strzałą, bądź strzelającego z niego (Amor, Eros). Jako złocony wycisk z niewielkiego tłoka ukazywany pośrodku okładzin na oprawach włoskich 2 ćw. XVI w., w tym często dzieł autorów klasycznych sprzedawanych studentom z zagranicy. W zdobnictwie introligatorskim baroku wyparty przez wizerunki aniołka o konotacjach religijnych. Pojawił się ponownie na oprawach rokokowych i klasycystycznych: wkomponowany w bogate kompozycje koronkowe i groteskowe na okładzinach i grzbietach opraw. Odtąd stale obecny m.in. na licznych dziewiętnastowiecznych oprawach wydawniczych romansów, ponadto sztambuchów i pamiętników.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Anioł
Aniołek
Putto

Grafika

Przypisy

  1. Kozakiewicz 1996, s. 13, 339.
  2. Bologna 1998, s. 104.

Autor: A.W.