Jaskółczy ogon: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
(Utworzono nową stronę "==Jaskółczy ogon== (niem. armiertes Klebebindung) Rodzaj oprawy bezszyciowej wykonywanej ręcznie, trwalszy od zwykłej oprawy klejowej. Wykorzystywany dla łączeni...") |
(→Jaskółczy ogon) |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
(niem. armiertes Klebebindung) | (niem. armiertes Klebebindung) | ||
− | Rodzaj oprawy bezszyciowej wykonywanej ręcznie, trwalszy od zwykłej oprawy klejowej. | + | Rodzaj oprawy bezszyciowej wykonywanej ręcznie, trwalszy od zwykłej oprawy klejowej. Wykorzystywany dla łączenia w blok pojedynczych kart. |
− | + | Na ściśniętym grzbiecie wykonywany jest szereg nacięć (w tradycyjnej technice podwójnych, ukośnie rozwidlających się, w uproszczonej pojedynczych, prostych) w grzbiecie, wprowadzenie w tak powstałe zagłębienia sznurka i zaklejenie silnym klejem (kostnym, dyspersyjnym) sznurka oraz całego grzbietu. | |
Technika wywodzi się z introligatorstwa rosyjskiego. | Technika wywodzi się z introligatorstwa rosyjskiego. |
Wersja z 12:38, 29 lut 2020
Spis treści
Jaskółczy ogon
(niem. armiertes Klebebindung)
Rodzaj oprawy bezszyciowej wykonywanej ręcznie, trwalszy od zwykłej oprawy klejowej. Wykorzystywany dla łączenia w blok pojedynczych kart.
Na ściśniętym grzbiecie wykonywany jest szereg nacięć (w tradycyjnej technice podwójnych, ukośnie rozwidlających się, w uproszczonej pojedynczych, prostych) w grzbiecie, wprowadzenie w tak powstałe zagłębienia sznurka i zaklejenie silnym klejem (kostnym, dyspersyjnym) sznurka oraz całego grzbietu.
Technika wywodzi się z introligatorstwa rosyjskiego.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Bezszyciowa oprawa
Grafika
Przypisy
- G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 11.
Autor: E.P.