Zawieszanie okładki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 1: Linia 1:
(zawieszanie) (niem. einhängen)  
+
(zawieszanie) (niem. einhängen, anpappen)  
  
 
W oprawie wklejanej jeden z końcowych procesów, polegający na łączeniu bloku z wykonaną osobno okładką.
 
W oprawie wklejanej jeden z końcowych procesów, polegający na łączeniu bloku z wykonaną osobno okładką.

Wersja z 14:03, 10 lut 2020

(zawieszanie) (niem. einhängen, anpappen)

W oprawie wklejanej jeden z końcowych procesów, polegający na łączeniu bloku z wykonaną osobno okładką.

Jeśli blok zaopatrzono w woreczek, najpierw następuje wklejenie bloku za pomocą woreczka. Po przeschnięciu tego połączenia następuje przyklejenie scezury oraz wyklejek do wewnętrznej strony okładek. Po nasmarowaniu klejem wyklejek następuje zamknięcie okładek, kontrola właściwego ułożenia wyklejek, ewentualnie włożenie bibuł lub wkładek zapobiegających wnikaniu wilgoci z kleju do wnętrza bloku, a następnie zaprasowanie aż do wyschnięcia.

Maszynowe zawieszanie okładek

W oprawie przemysłowej zawieszania dokonuje maszyna do zawieszania okładek.

Okładki podawane są rozwarte, zewnętrzną stroną do góry. Od dołu wprowadzany jest blok, który przechodzi przez wałki klejarki, nanoszące klej na wyklejkę i skrzydełka merli. Podajnik wprowadza go pomiędzy rozwartą okładkę, a okładki opadają, przylegają do wyklejek i następuje sklejenie. Następnie okładka trafia do prasy lub jest sprasowywana walcami, a w odsadce jest wciskany rowek.

Maszyna do zawieszania okładek najczęściej stanowi segment linii potokowej lub agregatu do oprawy twardej. Zależnie od modelu, może pracować z wydajnością kilkuset, a nawet ponad tysiąc operacji na godzinę.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Linia potokowa
Maszyny introligatorskie

Grafika

Przypisy

  1. Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, pod red. J. Celma-Panek, Wrocław 1986, s. 179-180.
  2. Przypis 2

Autor: E.P.