Broszura francuska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Zobacz też)
(Przypisy)
Linia 25: Linia 25:
  
 
# G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 42.  
 
# G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 42.  
 
+
# Norma PN-82/P-55500.
 
----
 
----
 
Autor: '''E.P.'''
 
Autor: '''E.P.'''

Wersja z 09:51, 2 kwi 2022

Broszura francuska

(niem. französische Broschur)

Typ oprawy stosowany w I poł. XIX wieku, będący skrzyżowaniem oprawy miękkiej broszurowej z oprawą trwałą, docelową. Blok książki zostaje zaopatrzony w wyklejki (1- lub 2-kartkowe) i zszyty nićmi na wcięte sznurki, a grzbiet zaklejony. Tak przygotowany wkład książki zostaje oklejony arkuszem mocnego papieru, tj. sklejeniu podlega powierzchnia obu wyklejek oraz grzbiet. Dzięki temu powstają dość mocne i sztywne okładki złożone z dwóch warstw papieru.

W XX-wiecznym ruchu wydawniczym stosowano tę metodę dla opraw wydawniczych. W funkcji okładki występują: karton, płótno, skóra, zamsz lub plastik. Ten typ oprawy jest pokrewny oprawie półmiękkiej i zintegrowanej. Książka może być obcinana razem z okładką, lub też blok książkowy może być obcięty przed wklejeniem w okładkę, powstają wtedy kanciki. W oprawach półmiękkich skórzanych i zamszowych pozostawiano dość duży, miękki kancik zwany yappem (yapp).

W typologii poligraficznej jest to oprawa złożona, bowiem połączenie bloku z okładką następuje przez wyklejki.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Alla rustica oprawa
Broszurowe oprawy
Półtwarda oprawa

Grafika

Przypisy

  1. G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 42.
  2. Norma PN-82/P-55500.

Autor: E.P.