Makulatura w oprawach: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Przypisy)
 
(Nie pokazano 31 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
Materiały użyte wtórnie (ang. re-used materials). Makulatura może pochodzić z druków (ang. printed waste) lub rękopisów (ang. manuscipt waste). Pod względem materiałowym jest to papier, pergamin a w najdawniejszych oprawach papirus. Ze względu na miejsce występowania w kodeksach rozróżnia się:
+
==Makulatura w oprawach==
 +
(ang. re-used/reused materials, reused printed leaves, printer's waste, reused manuscript leaves, manuscipt waste)
  
* paski wzmacniające składki i karty przybyszowe (zszywki)
+
Materiały z druków lub rękopisów użyte wtórnie do oprawy książki. Pod względem materiałowym jest to papier, pergamin a w najdawniejszych oprawach papirus. Ze względu na miejsce występowania w kodeksach rozróżnia się:
* paski wyklejające grzbiet i jego połączenie z oprawą
+
* kompaturki (kompatywki,sklejki)
+
* arkusze służące do kaszerowania okładzin i grzbietówki
+
* obleczenia (oklejki)
+
* wyklejki
+
  
===Paski wzmacniające składki i wyklejki===
+
* Paski wzmacniające składki i wyklejki
* paski, tzw.zszywki [stubs] wąski pasek makulatury lub nie, który podkłada się pod grzbiety na zewnątrz lub wewnątrz[folded stubs] składek (zob. zszywki),
+
** paski, tzw. zszywki, falce (ang. guards) – wąskie paski podkładane pod grzbiety na zewnątrz lub wewnątrz składek,
* scezury [endleaf stubs] szerokie paski pergaminu lub papieru z falcem (zagięciem) podkładane pod wyklejki (zob. scezura),
+
** scezury - szerokie paski pergaminu lub papieru z falcem (zagięciem) podkładane pod wyklejki.
 +
* Paski wyklejające grzbiet i jego połączenie z oprawą ([[wyklejenie grzbietu]]):
 +
** w oprawach szytych na zwięzy wypukłe – szerokie paski (zwykle pergaminowe) wklejane w miedzyzwięźla pełniące funkcję stabilizującą blok i wzmacniające zawieszenie bloku w oprawie;
 +
** w oprawach szytych na płaskie lub kryte zwięzy – paski pokrywające cały grzbiet; rzadziej mają skrzydełka służące polączeniu bloku z oprawą, częściej są to →woreczki, ruloniki łączące grzbiet bloku z grzbietową partią obleczenia.  
 +
* Kompaturki: Sklejki z papierowych (rzadziej pergaminowych) arkuszy niepotrzebnych druków lub rękopisów, używane jako materiał usztywniający okładkę, pełniący rolę tektury.
 +
* Arkusze służące do kaszerowania okładzinówek pod wyklejką ([[kontra]]).
 +
* Obleczenia:
 +
** Karty ze zdezaktualizowanych ksiąg pergaminowych.
 +
** Arkusze zużytego papieru, głównie makulatura drukarska, wykorzystywane jako podłoże do dekoracji klajstrowej (→papiery klajstrowe); po zabarwieniu, służyły jako obleczenia w tańszych oprawach użytkowych oraz w tymczasowych oprawach broszurowych.
 +
* Wyklejki.
  
===Paski wzmacniające grzbiet i jego połączenie z oprawą===
+
===Znaczenie historyczne===
* szerokie paski wklejane w miedzyzwięźla pełniące funkcję stabilizującą blok, wzmacniającą jego zawieszenie w oprawie i wzmacniającą zawieszenie bloku w oprawie (zob. wyklejenie grzbietu)
+
Na makulaturę znajdująca się w książkach należy zwracać szczególną uwagę. Były to elementy użyte wtórnie, pochodzące z wcześniejszych rękopisów, wówczas już bezużytecznych lub niszczonych celowo, które dziś mogą być szczególnie ważne. Jeden z najstarszych roczników polskich, tzw. Rocznik Lubiński z XIII/XIV w. ocalał dzięki temu, że użyto go jako okładziny w późniejszym rękopisie opactwa benedyktyńskiego w Lubiniu. Podobnie "Kazania świętokrzyskie" z końca XIII lub z pocz. XIV wieku, uznawane za najstarszy dokument prozatorski stworzony w języku polskim, zostały odnalezione przez A. Brücknera w 1890 roku w oprawie kodeksu, zawierającego Dzieje Apostolskie i Apokalipsę. Warto wspomnieć jeszcze wyjęty z oprawy królewieckiego woluminu przez P. Schwenkiego, malborski druk z 1491 r. "Ein passien Buchlein", który jest jedynym unikatem wśród inkunabułów przechowywanych w Bibliotece Uniwersyteckiej w Toruniu. Sporo znalezisk makulaturowych miał na swoim koncie K. Piekarski, jeden z najwybitniejszych księgoznawców i filigranistów międzywojnia.
 
+
===Kompaturki===
+
Sklejka z  papierowych (czasem też pergaminowych) arkuszy niepotrzebnych druków lub rękopisów, używana jako materiał usztywniający oprawę, wczesny rodzaj tektury (zob. kompaturka).
+
 
+
=== Arkusze służące do kaszerowania okładzin (zob. lustro) i grzbietówki===
+
* arkusze służące do kaszerowania wewnętrznej strony okładzin pod wyklejką (zob. kontra)
+
 
+
===Obłóczki (oklejki)===
+
 
+
===Wyklejki===
+
 
+
==Znaczenie historyczne==
+
Na makulaturę znajdująca się w książkach należy zwracać szczególną uwagę. Były to elementy użyte wtórnie, pochodzące z wcześniejszych rękopisów, wówczas już bezużytecznych, które dziś mogą być szczególnie ważne. Jeden z najstarszych roczników polskich, tzw. Rocznik Lubiński z XIII/XIV w. ocalał dzięki temu, że użyto go jako okładziny w późniejszym rękopisie opactwa benedyktyńskiego w Lubiniu. Zob. [[Badanie makulatury okładkowej]].
+
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
Linia 33: Linia 25:
 
[[Kompaturka]] <br>  
 
[[Kompaturka]] <br>  
 
[[Zszywki]] <br>
 
[[Zszywki]] <br>
 +
[[Kontra ]] <br>
 +
[[Papiery klajstrowe ]] <br>
 +
[[Scezura]] <br>
 +
[[Wyklejenie grzbietu]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==
  
 
<gallery>
 
<gallery>
File:Bookbinders_2.jpg|Obrazek 1
+
 
 +
Plik:Makulatura 1.jpg|Pergaminowa kompaturka i paski wyklejające grzbiet
 +
Plik:Makulatura 2.jpg|Scezura z makulatury pergaminowej
 +
Plik:Makulatura introligatorska 1.jpg|Kompaturka z papierowej makulatury drukarskiej
 +
File:Obłóczka makulaturowa.jpg|Makulatura papierowa zabarwiona klajstrowo i wykorzystana jako obleczenie okładki
 +
Plik:Makulatura introligatorska 2.jpg|Wyklejka z makulatury drukarskiej
 +
Plik:Lugowska.jpg|Makulatura znaleziona w oprawie podczas prac konserwatorskich-restauratorskich (fot. W. Ługowska)
 +
 
 +
 
 +
 
 
</gallery>
 
</gallery>
  
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
  
# Anna Zawisza, Kompaturki - nowe podejście do problemu, Notes konserwatorski 15, 2012, s. 149-155, http://ksiegarnia.bn.org.pl/pdf/Notes%20konserwatorski%2015.pdf
+
# Zawisza A., Kompaturki - nowe podejście do problemu, Notes konserwatorski 15, 2012, s. 149-155, http://ksiegarnia.bn.org.pl/pdf/Notes%20konserwatorski%2015.pdf
# Karol Estreicher jr., Nie od razu Kraków zbudowano, Warszawa 1956, s. 79-80.
+
# Estreicher K. jr., Nie od razu Kraków zbudowano, Warszawa 1956, s. 79-80.
 
+
# Radau S., Makulatur im Grenzbereich zwischen Spielkarten- und Einbabdforschung, "Einband Forschung", H. 37, 2015, s. 20-27
 +
# Szulc A., Tegumina de chartis. Oprawy z kart pergaminowych rękopisów średniowiecznych w zbiorach Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu. Rekonesans, [w:] Zbiory polskie, red. A. Wagner, współpr. D. Ryszkowska-Mirowska, A. Wronka, Toruń 2021, s. 27-49
 +
# Wagner Arkadiusz, Wydarte, pocięte, wklejone, ”Spotkania z zabytkami”, 5, 2003, s. 10-12.
 
----
 
----
Autor: '''E.P., M.P.-G.'''
+
Autor: '''E.P., M.P.B.'''

Aktualna wersja na dzień 09:41, 27 kwi 2022

Makulatura w oprawach

(ang. re-used/reused materials, reused printed leaves, printer's waste, reused manuscript leaves, manuscipt waste)

Materiały z druków lub rękopisów użyte wtórnie do oprawy książki. Pod względem materiałowym jest to papier, pergamin a w najdawniejszych oprawach papirus. Ze względu na miejsce występowania w kodeksach rozróżnia się:

  • Paski wzmacniające składki i wyklejki
    • paski, tzw. zszywki, falce (ang. guards) – wąskie paski podkładane pod grzbiety na zewnątrz lub wewnątrz składek,
    • scezury - szerokie paski pergaminu lub papieru z falcem (zagięciem) podkładane pod wyklejki.
  • Paski wyklejające grzbiet i jego połączenie z oprawą (wyklejenie grzbietu):
    • w oprawach szytych na zwięzy wypukłe – szerokie paski (zwykle pergaminowe) wklejane w miedzyzwięźla pełniące funkcję stabilizującą blok i wzmacniające zawieszenie bloku w oprawie;
    • w oprawach szytych na płaskie lub kryte zwięzy – paski pokrywające cały grzbiet; rzadziej mają skrzydełka służące polączeniu bloku z oprawą, częściej są to →woreczki, ruloniki łączące grzbiet bloku z grzbietową partią obleczenia.
  • Kompaturki: Sklejki z papierowych (rzadziej pergaminowych) arkuszy niepotrzebnych druków lub rękopisów, używane jako materiał usztywniający okładkę, pełniący rolę tektury.
  • Arkusze służące do kaszerowania okładzinówek pod wyklejką (kontra).
  • Obleczenia:
    • Karty ze zdezaktualizowanych ksiąg pergaminowych.
    • Arkusze zużytego papieru, głównie makulatura drukarska, wykorzystywane jako podłoże do dekoracji klajstrowej (→papiery klajstrowe); po zabarwieniu, służyły jako obleczenia w tańszych oprawach użytkowych oraz w tymczasowych oprawach broszurowych.
  • Wyklejki.

Znaczenie historyczne

Na makulaturę znajdująca się w książkach należy zwracać szczególną uwagę. Były to elementy użyte wtórnie, pochodzące z wcześniejszych rękopisów, wówczas już bezużytecznych lub niszczonych celowo, które dziś mogą być szczególnie ważne. Jeden z najstarszych roczników polskich, tzw. Rocznik Lubiński z XIII/XIV w. ocalał dzięki temu, że użyto go jako okładziny w późniejszym rękopisie opactwa benedyktyńskiego w Lubiniu. Podobnie "Kazania świętokrzyskie" z końca XIII lub z pocz. XIV wieku, uznawane za najstarszy dokument prozatorski stworzony w języku polskim, zostały odnalezione przez A. Brücknera w 1890 roku w oprawie kodeksu, zawierającego Dzieje Apostolskie i Apokalipsę. Warto wspomnieć jeszcze wyjęty z oprawy królewieckiego woluminu przez P. Schwenkiego, malborski druk z 1491 r. "Ein passien Buchlein", który jest jedynym unikatem wśród inkunabułów przechowywanych w Bibliotece Uniwersyteckiej w Toruniu. Sporo znalezisk makulaturowych miał na swoim koncie K. Piekarski, jeden z najwybitniejszych księgoznawców i filigranistów międzywojnia.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Kompaturka
Zszywki
Kontra
Papiery klajstrowe
Scezura
Wyklejenie grzbietu

Grafika

Przypisy

  1. Zawisza A., Kompaturki - nowe podejście do problemu, Notes konserwatorski 15, 2012, s. 149-155, http://ksiegarnia.bn.org.pl/pdf/Notes%20konserwatorski%2015.pdf
  2. Estreicher K. jr., Nie od razu Kraków zbudowano, Warszawa 1956, s. 79-80.
  3. Radau S., Makulatur im Grenzbereich zwischen Spielkarten- und Einbabdforschung, "Einband Forschung", H. 37, 2015, s. 20-27
  4. Szulc A., Tegumina de chartis. Oprawy z kart pergaminowych rękopisów średniowiecznych w zbiorach Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu. Rekonesans, [w:] Zbiory polskie, red. A. Wagner, współpr. D. Ryszkowska-Mirowska, A. Wronka, Toruń 2021, s. 27-49
  5. Wagner Arkadiusz, Wydarte, pocięte, wklejone, ”Spotkania z zabytkami”, 5, 2003, s. 10-12.

Autor: E.P., M.P.B.