Tymczasowa oprawa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Zobacz też)
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
==Tymczasowa oprawa==
 
==Tymczasowa oprawa==
(łac. interim ligatura, niem. Interimsband)
+
(łac. interim ligatura; ang. temporary binding; niem. Interimsband)
  
Oprawa ochronna wykonywana dla cennych druków, chroniąca blok książki do czasu wykonania właściwej oprawy.  
+
Oprawa ochronna wykonywana dla cennych druków, chroniąca blok książki do czasu wykonania oprawy właściwej. Istnieje kilka wariantów takiej oprawy, np. składki mogły zostać zszyte, lecz grzbiet pozostawał niezaklejony; tak powstały blok był zaopatrzony w papierową obwolutę lub futerał.
  
Istnieje kilka wariantów takiej oprawy, np. składki mogły zostać zszyte, lecz grzbiet pozostawał niezaklejony. Następnie tak powstały blok był zaopatrzony w papierową obwolutę lub nawet futerał.
+
Inny sposób oprawy tymczasowej polegał na zastąpieniu zszycia połączeniem składek poprzez sklejenie grzbietów, czasem razem ze sznurkiem wpuszczonym w nacięcia w grzbecie; blok wklejano w papierową lub kartonową okładkę, krawędzie nie były obcinane.
  
Inny sposób oprawy tymczasowej polegał na pominięciu fazy zszycia, a połączeniu składek poprzez sklejenie grzbietów i wklejenie w kartonową okładkę. W tym wariancie krawędzie nie były obcinane.
+
Jeszcze inny wariant polegał na zszyciu broszurowym składek i wykonaniu oprawy à la Bradel (cartonnage à la Bradel), czyli oprawy wklejanej twardej całopapierowej, obleczonej papierem dekoracyjnym. Krawędzie zwykle były obcinane, a górna krawędź często uzyskiwała złocenie. Twórcą tego rodzaju oprawy o charakterze artystycznym, opraw był Emil Crayon, który nazwał je imieniem XVII-wiecznego introligatora A. P. Bradela, twórcy techniki oprawy wklejanej.
  
Jeszcze inny wariant polegał na zszyciu broszurowym składek i wykonaniu oprawy à la Bradel (cartonnage à la Bradel), czyli oprawy wklejanej całopapierowej wykonanej z papieru dekoracyjnego. W tym wariancie krawędzie bywały obcinane, a nawet górna krawędź uzyskiwała złocenie. Twórcą tego rodzaju oprawy o charakterze artystycznym, opraw był Emil Crayon, nazwa pochodzi od A.P. Bradela, propagatora tych opraw.
 
 
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
  
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
[[Broszura]] <br>
 
 
[[Broszurowanie ]] <br>
 
[[Broszurowanie ]] <br>
 
[[Broszurowe oprawy]] <br>
 
[[Broszurowe oprawy]] <br>
[[Broszura angielska ]] <br>
+
[[Bibliofilskie oprawy]] <br>
[[Legatura alla Bodoniana]] <br>
+
[[Roxburghe Binding]] <br>
+
 
[[Bradel]] <br>
 
[[Bradel]] <br>
 +
[[Holendrowanie]] <br>
 +
[[Jaskółczy ogon]] <br>
  
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
  
# Encyklopedia wiedzy o książce [red. Birkenmajer A., Kocowski B., Trzynadlowski J.], Wrocław, Warszawa, Kraków, 1971.
+
# Encyklopedia wiedzy o książce [red. Birkenmajer A., Kocowski B., Trzynadlowski J.], Wrocław, Warszawa, Kraków, 1971, szp. 1715.
# Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Ossolineum 1986.
+
# Moessner G., Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 55.
 
+
  
 
----
 
----
Autor: '''M.P.G., E.P.'''
+
Autor: '''M.P.B., E.P.'''

Aktualna wersja na dzień 08:47, 13 maj 2022

Tymczasowa oprawa

(łac. interim ligatura; ang. temporary binding; niem. Interimsband)

Oprawa ochronna wykonywana dla cennych druków, chroniąca blok książki do czasu wykonania oprawy właściwej. Istnieje kilka wariantów takiej oprawy, np. składki mogły zostać zszyte, lecz grzbiet pozostawał niezaklejony; tak powstały blok był zaopatrzony w papierową obwolutę lub futerał.

Inny sposób oprawy tymczasowej polegał na zastąpieniu zszycia połączeniem składek poprzez sklejenie grzbietów, czasem razem ze sznurkiem wpuszczonym w nacięcia w grzbecie; blok wklejano w papierową lub kartonową okładkę, krawędzie nie były obcinane.

Jeszcze inny wariant polegał na zszyciu broszurowym składek i wykonaniu oprawy à la Bradel (cartonnage à la Bradel), czyli oprawy wklejanej twardej całopapierowej, obleczonej papierem dekoracyjnym. Krawędzie zwykle były obcinane, a górna krawędź często uzyskiwała złocenie. Twórcą tego rodzaju oprawy o charakterze artystycznym, opraw był Emil Crayon, który nazwał je imieniem XVII-wiecznego introligatora A. P. Bradela, twórcy techniki oprawy wklejanej.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Broszurowanie
Broszurowe oprawy
Bibliofilskie oprawy
Bradel
Holendrowanie
Jaskółczy ogon

Przypisy

  1. Encyklopedia wiedzy o książce [red. Birkenmajer A., Kocowski B., Trzynadlowski J.], Wrocław, Warszawa, Kraków, 1971, szp. 1715.
  2. Moessner G., Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 55.

Autor: M.P.B., E.P.