Papier safianowy: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
(→Grafika) |
(→Zobacz też) |
||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Papier safianowy== | ==Papier safianowy== | ||
| − | (papier imitujący skórę, papier marokinowy) (ang. | + | (papier imitujący skórę, papier marokinowy) (ang. morocco paper; niem. Maroquinpapier, fr. papier maroquiné) |
Papier barwny, z połyskiem, posiadający wytłaczaną dekorację przypominającą ziarno skóry. Wykorzystywany do oblekania okładek, zarówno całopapierowych jak i półskórkowych. W oprawach półskórkowych często dobierano barwę i ziarno papieru do skóry zastosowanej na grzbiecie, tak by były mało odróżnialne. | Papier barwny, z połyskiem, posiadający wytłaczaną dekorację przypominającą ziarno skóry. Wykorzystywany do oblekania okładek, zarówno całopapierowych jak i półskórkowych. W oprawach półskórkowych często dobierano barwę i ziarno papieru do skóry zastosowanej na grzbiecie, tak by były mało odróżnialne. | ||
| − | Papier safianowy pojawił się na przełomie XVIII/XIX wieku. Jego poprzednikiem był papier giloszowy, o wzorze z ukośnie (romboidalnie) krzyżujących się linii. Wzór safianowy był inspirowany stosowanymi wówczas skórami safianowymi o podłużnym ziarnie. Ok. połowy XIX wieku wraz z modą na skóry o | + | Papier safianowy pojawił się na przełomie XVIII/XIX wieku. Jego poprzednikiem był papier wytłaczany giloszowy, o wzorze z ukośnie (romboidalnie) krzyżujących się linii. Wzór safianowy był inspirowany stosowanymi wówczas skórami safianowymi o podłużnym ziarnie. Ok. połowy XIX wieku wraz z modą na skóry o okrągłym groszku, w papierach imitujących skórę także zaczęto naśladować groszek skóry marokinowej. W wieku XX nazywano go, wraz z modą na skórę chagrin, papierem szagrynowym. |
| − | + | ||
| − | Technika wykonania, podobnie jak innych papierów wytłaczanych polegała na | + | Technika wykonania, podobnie jak innych papierów wytłaczanych polegała na zabarwieniu i pokryciu papieru klejem skórnym, po czym powierzchnię papieru hydrofobizowano przez naniesienie gąbką roztworu ałunu, saletry i octu winnego. Następnie papier rozkładano na matrycy miedzianej, na której był wyryty odpowiedni deseń i tłoczono pomiędzy walcami prasy sztycharskiej lub walcarki. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| − | |||
[[Indeks alfabetyczny]] <br> | [[Indeks alfabetyczny]] <br> | ||
| + | [[Fakturowanie]] <br> | ||
| + | [[Groszek]] <br> | ||
[[Papiery dekoracyjne]] <br> | [[Papiery dekoracyjne]] <br> | ||
[[Papiery wytłaczane]] <br> | [[Papiery wytłaczane]] <br> | ||
| + | [[Papier szagrynowy]] <br> | ||
[[Papier wytłaczany giloszowy]] <br> | [[Papier wytłaczany giloszowy]] <br> | ||
| Linia 24: | Linia 26: | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
| − | # Cloonan M. V. Early bindings in Paper a Brief History of Hand-Made Paper-Covered Books with Multilingual Glossary, 1990. | + | # Cloonan M. V. Early bindings in Paper a Brief History of Hand-Made Paper-Covered Books with Multilingual Glossary, 1990, s. 68. |
| − | + | ||
# Haemmerle A. von, Agsburger Buntpapier, „Viertel Jahreshefte zur Kunst Und Geschichte Augsburg 3”, 1937-1938, s. 133 – 179. | # Haemmerle A. von, Agsburger Buntpapier, „Viertel Jahreshefte zur Kunst Und Geschichte Augsburg 3”, 1937-1938, s. 133 – 179. | ||
| − | # Haemmerle A. von, Buntpapiere: Herrkomen, Geshichte, Techniken, Beziehungenzur Kunst, Monachium, 1961. | + | # Haemmerle A. von, Buntpapiere: Herrkomen, Geshichte, Techniken, Beziehungenzur Kunst, Monachium, 1961, s. 160. |
| − | # | + | # Krauze S., Rinck J., Buntpapier – ein Bestimmungsbuch, Decorated Papers – a Guidebook, Sierpapier – een Gids, Stuttgart, 2016, s. 102. |
| − | # Siemieniako E., Praca magisterska teoretyczno-badawcza: Dekoracyjne papiery ręcznie wykonywane stosowane w oprawach książek od XV do XVIII w. Katalog zbiorów papierów dekoracyjnych w oprawach książek Biblioteki Kórnickiej PAN, wydruk komputerowy,(promotor: M. Pronobis-Gajdzis), UMK, Toruń 2018 | + | # Siemieniako E., Praca magisterska teoretyczno-badawcza: Dekoracyjne papiery ręcznie wykonywane stosowane w oprawach książek od XV do XVIII w. Katalog zbiorów papierów dekoracyjnych w oprawach książek Biblioteki Kórnickiej PAN, wydruk komputerowy,(promotor: M. Pronobis-Gajdzis), UMK, Toruń 2018, s. 66-68. |
| − | + | # Tomaszewski J., Dudek K., Ręcznie zdobione papiery introligatorskie , Kraków 2002, s. 33-34. | |
| − | + | ||
| − | # Tomaszewski J., Dudek K., Ręcznie zdobione papiery introligatorskie , Kraków 2002. | + | |
---- | ---- | ||
| − | Autor: '''M.P. | + | Autor: '''M.P.B., E.P.''' |
Aktualna wersja na dzień 10:24, 20 mar 2022
Spis treści
Papier safianowy
(papier imitujący skórę, papier marokinowy) (ang. morocco paper; niem. Maroquinpapier, fr. papier maroquiné)
Papier barwny, z połyskiem, posiadający wytłaczaną dekorację przypominającą ziarno skóry. Wykorzystywany do oblekania okładek, zarówno całopapierowych jak i półskórkowych. W oprawach półskórkowych często dobierano barwę i ziarno papieru do skóry zastosowanej na grzbiecie, tak by były mało odróżnialne.
Papier safianowy pojawił się na przełomie XVIII/XIX wieku. Jego poprzednikiem był papier wytłaczany giloszowy, o wzorze z ukośnie (romboidalnie) krzyżujących się linii. Wzór safianowy był inspirowany stosowanymi wówczas skórami safianowymi o podłużnym ziarnie. Ok. połowy XIX wieku wraz z modą na skóry o okrągłym groszku, w papierach imitujących skórę także zaczęto naśladować groszek skóry marokinowej. W wieku XX nazywano go, wraz z modą na skórę chagrin, papierem szagrynowym.
Technika wykonania, podobnie jak innych papierów wytłaczanych polegała na zabarwieniu i pokryciu papieru klejem skórnym, po czym powierzchnię papieru hydrofobizowano przez naniesienie gąbką roztworu ałunu, saletry i octu winnego. Następnie papier rozkładano na matrycy miedzianej, na której był wyryty odpowiedni deseń i tłoczono pomiędzy walcami prasy sztycharskiej lub walcarki.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Fakturowanie
Groszek
Papiery dekoracyjne
Papiery wytłaczane
Papier szagrynowy
Papier wytłaczany giloszowy
Grafika
Papier safianowy na oprawie całopapierowej, 1817
Papier safianowy ze złoceniami na oprawie książki z 2 poł. XIX w. (fragment). Książnica Kopernikańska w Toruniu (fot. M. Pronobis-Gajdzis)
Przypisy
- Cloonan M. V. Early bindings in Paper a Brief History of Hand-Made Paper-Covered Books with Multilingual Glossary, 1990, s. 68.
- Haemmerle A. von, Agsburger Buntpapier, „Viertel Jahreshefte zur Kunst Und Geschichte Augsburg 3”, 1937-1938, s. 133 – 179.
- Haemmerle A. von, Buntpapiere: Herrkomen, Geshichte, Techniken, Beziehungenzur Kunst, Monachium, 1961, s. 160.
- Krauze S., Rinck J., Buntpapier – ein Bestimmungsbuch, Decorated Papers – a Guidebook, Sierpapier – een Gids, Stuttgart, 2016, s. 102.
- Siemieniako E., Praca magisterska teoretyczno-badawcza: Dekoracyjne papiery ręcznie wykonywane stosowane w oprawach książek od XV do XVIII w. Katalog zbiorów papierów dekoracyjnych w oprawach książek Biblioteki Kórnickiej PAN, wydruk komputerowy,(promotor: M. Pronobis-Gajdzis), UMK, Toruń 2018, s. 66-68.
- Tomaszewski J., Dudek K., Ręcznie zdobione papiery introligatorskie , Kraków 2002, s. 33-34.
Autor: M.P.B., E.P.
