Japońskie oprawy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(UWAGA! Zastąpienie treści hasła bardzo krótkim tekstem: „==Japońskie oprawy== (chińskie oprawy) ==Zobacz też== Indeks alfabetyczny <br> Otwarty grzbiet <br> ==Grafika==...”)
(Przypisy)
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
==Japońskie oprawy==
 
==Japońskie oprawy==
(chińskie oprawy)
+
(chińskie oprawy) (ang. Japanese bindings, Japanese stab bindings, Japanese side stitch bindings, fr. reliures japonaises, reliures chinoises)
  
 +
Dalekowschodnia technika introligatorska, opracowana w rzeczywistości w Chinach, odmienna od introligatorstwa kręgu kultury śródziemnomorskiej.
 +
 +
Inaczej przebiegało tworzenie bloku książki. Papier był dość przesiąkliwy, dlatego zapisywano go lub zadrukowywano jednostronnie. Formowanie kart polegało na złożeniu czystą stroną do środka, a karty układano falcem (załamaniem grzbietowym) od żłobka, natomiast od strony grzbietowej znajdowały się krawędzie. Okładkę stanowiła analogicznie załamana karta papieru, często barwnego. Okładki twarde, tekturowe były sporządzane z dwóch kawałków tektury: głównej okładzinówki węższej nieco od bloku oraz wąskiego paska, odsuniętych od siebie o kilka milimetrów i oklejonych materiałem obleczeniowym oraz wyklejką.
 +
 +
Karty wraz z okładką łączono szyciem ściegiem na sztych, nić przechodziła przez otwory znajdujące się w pewnej odległości od grzbietu, a dodatkowo oplatała grzbiet. Współczesne realizacje artystyczne koncentrują się na różnych rodzajach dekoracyjnego oplotu.
 +
 +
Przed przeszyciem książki nicią blok (bez okładek) mógł być wstępnie połączony na sztych. Przez otwory w grzbiecie przeciągano cienki papierowy rulonik, który stabilizował blok podczas ostatecznego szycia. Dodatkowym elementem było oklejenie obu skrajów grzbietu bloku barwnym papierem lub płótnem jeszcze przed uszyciem książki.
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
Linia 7: Linia 14:
 
[[Indeks alfabetyczny]] <br>
 
[[Indeks alfabetyczny]] <br>
 
[[Otwarty grzbiet]] <br>
 
[[Otwarty grzbiet]] <br>
 +
[[Szycie ściegiem na sztych]] <br>
 
   
 
   
 
==Grafika==
 
==Grafika==
  
 
<gallery>
 
<gallery>
 +
File:Img630.jpg|Szycie bloku w oprawie japońskiej
 
File:9638.JPG|Oprawy japońskie
 
File:9638.JPG|Oprawy japońskie
 +
</gallery>
  
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
  
# Przypis 1
+
# Japanese sewing w: Roberts M.T., Etherington D., A Dictionary of Descriptive Terminology, https://cool.culturalheritage.org/don/dt/dt1913.html
 
+
# Jan Hybner, Čínská kapsová vazba, w: Sborník XVIII. mezinárodní seminář Společenstva českých knihařů,  Benešov 2014, s. 32-36.
 
----
 
----
 
Autor: '''E.P.'''
 
Autor: '''E.P.'''

Aktualna wersja na dzień 20:01, 21 kwi 2022

Japońskie oprawy

(chińskie oprawy) (ang. Japanese bindings, Japanese stab bindings, Japanese side stitch bindings, fr. reliures japonaises, reliures chinoises)

Dalekowschodnia technika introligatorska, opracowana w rzeczywistości w Chinach, odmienna od introligatorstwa kręgu kultury śródziemnomorskiej.

Inaczej przebiegało tworzenie bloku książki. Papier był dość przesiąkliwy, dlatego zapisywano go lub zadrukowywano jednostronnie. Formowanie kart polegało na złożeniu czystą stroną do środka, a karty układano falcem (załamaniem grzbietowym) od żłobka, natomiast od strony grzbietowej znajdowały się krawędzie. Okładkę stanowiła analogicznie załamana karta papieru, często barwnego. Okładki twarde, tekturowe były sporządzane z dwóch kawałków tektury: głównej okładzinówki węższej nieco od bloku oraz wąskiego paska, odsuniętych od siebie o kilka milimetrów i oklejonych materiałem obleczeniowym oraz wyklejką.

Karty wraz z okładką łączono szyciem ściegiem na sztych, nić przechodziła przez otwory znajdujące się w pewnej odległości od grzbietu, a dodatkowo oplatała grzbiet. Współczesne realizacje artystyczne koncentrują się na różnych rodzajach dekoracyjnego oplotu.

Przed przeszyciem książki nicią blok (bez okładek) mógł być wstępnie połączony na sztych. Przez otwory w grzbiecie przeciągano cienki papierowy rulonik, który stabilizował blok podczas ostatecznego szycia. Dodatkowym elementem było oklejenie obu skrajów grzbietu bloku barwnym papierem lub płótnem jeszcze przed uszyciem książki.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Otwarty grzbiet
Szycie ściegiem na sztych

Grafika

Przypisy

  1. Japanese sewing w: Roberts M.T., Etherington D., A Dictionary of Descriptive Terminology, https://cool.culturalheritage.org/don/dt/dt1913.html
  2. Jan Hybner, Čínská kapsová vazba, w: Sborník XVIII. mezinárodní seminář Společenstva českých knihařů, Benešov 2014, s. 32-36.

Autor: E.P.