Szarfowanie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Przypisy)
 
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
==Szarfowanie==
 
==Szarfowanie==
(podcinanie skóry) (ang. pare, fr. parer, niem. Schärfen, wł. scarnire)
+
(podcinanie skóry) (ang. leather paring, fr. parer, niem. Schärfen, wł. scarnire)
  
Ścienianie skóry przeznaczonej na obleczenie okładki. Szarfowanie wykonywane jest na obrzeżach (miejscach zawinięcia), przegubach, ewentualnie na całym grzbiecie, zwłaszcza w przypadku wykonywania garbów (wypukłych zwięzów). Skórę przeznaczoną na oprawę półskórkową czasami introligatorzy szarfują na całej powierzchni, podobnie jak użytki przeznaczone na rogi lub lamówki. W wyjątkowych przypadkach szarfowaniu poddawana jest cała obłóczka, a nawet cały błam skóry.  
+
Ścienianie skóry przeznaczonej na obleczenie okładki.  
  
 
W dawnym introligatorstwie, nie podcinano skóry, introligatorzy zaopatrywali się w skórę o odpowiedniej grubości. W XVI-XIX w. podcinali tylko miejsca przeznaczone na zawinięcia. Szarfowanie upowszechniło się w 2. poł. XIX w.  
 
W dawnym introligatorstwie, nie podcinano skóry, introligatorzy zaopatrywali się w skórę o odpowiedniej grubości. W XVI-XIX w. podcinali tylko miejsca przeznaczone na zawinięcia. Szarfowanie upowszechniło się w 2. poł. XIX w.  
  
 +
Szarfowanie wykonywane jest na obrzeżach (miejscach zawinięcia), przegubach, ewentualnie na całym grzbiecie, zwłaszcza w przypadku wykonywania garbów (wypukłych zwięzów). Na całej powierzchni introligatorzy szarfują materiał przeznaczony na narożniki lub lamówki, a czasem też skórę przeznaczoną na oprawę półskórkową. W wyjątkowych przypadkach szarfowaniu poddawana jest cały materiał przeznaczony na obleczenie.
  
Urządzenie służące do ręcznego podcinania (szarfowania) skóry na oprawę. Podcinanie następuje poprzez przeciąganie skóry przez szczelinę pomiędzy zamocowanym w głowicy nożykiem (żyletką) a ruchomym ogranicznikiem w formie rolki, którego regulacja pozwala na zmianę grubości i skosu podcinanego materiału.
+
Szarfowanie można wykonywać ręcznie, lub przy pomocy specjalistycznych urządzeń. Do szarfowania ręcznego używane są specjalne noże do skóry, skalpele lub noże szewskie a niektórzy introligatorzy używają zwykłych, podłużnych noży. Nóż do skóry musi być doskonale zaostrzony, a szarfowana skóra leży na idealnie płaskiej, twardej powierzchni; najczęściej za podkład służą kamienie litograficzne. U introligatorstwie angielskim do szarfowania stosowano galanteryjne strugarki. W XX w. skonstruowano proste urządzenie do szarfowania ręcznego z wymiennymi ostrzami, a także elektryczne maszynki szarfujące.
  
Zakłady introligatorskie wykonujące znaczne liczby opraw skórzanych używają maszyn do szarfowania lub do rozcinania (dwojenia) skóry.
+
Do ścieniania pergaminów, a także niektórych rodzajów skóry, np. skóry świńskiej używa się ostrego kawałka szkła.
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
Linia 15: Linia 16:
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 
[[Noże introligatorskie|Nóż do skóry]] <br>
 
[[Noże introligatorskie|Nóż do skóry]] <br>
[[Noże introligatorskie|Strugarka]] <br>
+
[[Aparat do szarfowania skóry]] <br>
 +
[[Noże introligatorskie|Strug do skóry]] <br>
 +
[[Szpaltowanie]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==
Linia 21: Linia 24:
 
<gallery>
 
<gallery>
 
File:Aparat do szarfowania.JPG|Aparat do szarfowania skóry Scharfix
 
File:Aparat do szarfowania.JPG|Aparat do szarfowania skóry Scharfix
File:Angielski aparat.jpeg|Angielski aparat do szarfowania skóry
 
  
 
</gallery>
 
</gallery>
Linia 27: Linia 29:
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
  
# Przypis 1
+
# Paring, w: M.T. Roberts, D. Etherington, Bookbinding and the Conservation of Books. A Dictionary of Descriptive Terminology,  https://cool.culturalheritage.org/don/dt/dt2491.html
# Przypis 2
+
# Wiese Fritz, Der Bucheinband: Eine Arbeitskunde mir Werkzeichnungen, Stuttgart 1953, s. 234-241.
 
+
 
----
 
----
 
Autor: '''E.P.'''
 
Autor: '''E.P.'''

Aktualna wersja na dzień 22:53, 8 maj 2022

Szarfowanie

(podcinanie skóry) (ang. leather paring, fr. parer, niem. Schärfen, wł. scarnire)

Ścienianie skóry przeznaczonej na obleczenie okładki.

W dawnym introligatorstwie, nie podcinano skóry, introligatorzy zaopatrywali się w skórę o odpowiedniej grubości. W XVI-XIX w. podcinali tylko miejsca przeznaczone na zawinięcia. Szarfowanie upowszechniło się w 2. poł. XIX w.

Szarfowanie wykonywane jest na obrzeżach (miejscach zawinięcia), przegubach, ewentualnie na całym grzbiecie, zwłaszcza w przypadku wykonywania garbów (wypukłych zwięzów). Na całej powierzchni introligatorzy szarfują materiał przeznaczony na narożniki lub lamówki, a czasem też skórę przeznaczoną na oprawę półskórkową. W wyjątkowych przypadkach szarfowaniu poddawana jest cały materiał przeznaczony na obleczenie.

Szarfowanie można wykonywać ręcznie, lub przy pomocy specjalistycznych urządzeń. Do szarfowania ręcznego używane są specjalne noże do skóry, skalpele lub noże szewskie a niektórzy introligatorzy używają zwykłych, podłużnych noży. Nóż do skóry musi być doskonale zaostrzony, a szarfowana skóra leży na idealnie płaskiej, twardej powierzchni; najczęściej za podkład służą kamienie litograficzne. U introligatorstwie angielskim do szarfowania stosowano galanteryjne strugarki. W XX w. skonstruowano proste urządzenie do szarfowania ręcznego z wymiennymi ostrzami, a także elektryczne maszynki szarfujące.

Do ścieniania pergaminów, a także niektórych rodzajów skóry, np. skóry świńskiej używa się ostrego kawałka szkła.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Nóż do skóry
Aparat do szarfowania skóry
Strug do skóry
Szpaltowanie

Grafika

Przypisy

  1. Paring, w: M.T. Roberts, D. Etherington, Bookbinding and the Conservation of Books. A Dictionary of Descriptive Terminology, https://cool.culturalheritage.org/don/dt/dt2491.html
  2. Wiese Fritz, Der Bucheinband: Eine Arbeitskunde mir Werkzeichnungen, Stuttgart 1953, s. 234-241.

Autor: E.P.