Linia potokowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Przypisy)
 
(Nie pokazano 22 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
==Linia potokowa==
 
==Linia potokowa==
 +
(oprawianie potokowe, agregat do oprawy książek)
 +
 
Zautomatyzowany, taśmowy system seryjnej, wielkonakładowej produkcji w introligatorniach przemysłowych.
 
Zautomatyzowany, taśmowy system seryjnej, wielkonakładowej produkcji w introligatorniach przemysłowych.
  
Pierwsze ich zastosowanie miało miejsce po II wojnie światowej, w 1947 roku uruchomiono linię potokową w moskiewskiej Wzorcowe Drukarni im. A. Żdanowa oraz leningradzkim Pałacu Druku. W poligrafii polskiej, pod wpływem radzieckich wzorów nowo budowane drukarnie zaczęto wyposażać w linie potokowe, np. w warszawskiej Drukarni im. Rewolucji Październikowej już w fazie koncepcji zaprojektowano, a następnie zrealizowano i wyposażono wielkoprzemysłowy dział introligatorski z linią potokową. W Domu Słowa Polskiego nowoczesne automatyczne linie do oprawy sfinansowano w ramach inwestycji planu 6-letniego.
+
Pierwsze ich zastosowanie miało miejsce po II wojnie światowej, w 1947 roku uruchomiono linię potokową w moskiewskiej Wzorcowej Drukarni im. A. Żdanowa oraz leningradzkim Pałacu Druku. W poligrafii polskiej, pod wpływem radzieckich wzorów nowo budowane drukarnie zaczęto wyposażać w linie potokowe.
  
Zasadą budowy linii potokowej jest ustawienie maszyn w porządku odpowiadającym ciągowi procesu technologicznego, połączenie ich taśmociągiem, synchronizacja wydajności poszczególnych maszyn zapewniające ciągłość produkcji.
+
Zasadą budowy linii potokowej jest ustawienie maszyn w porządku odpowiadającym ciągowi procesu technologicznego, połączenie ich taśmociągiem lub podajnikiem oraz synchronizacja wydajności poszczególnych maszyn, które zapewniają ciągłość produkcji.
  
===Skład maszyn===
+
Linie potokowe na skutek rozwoju technicznego były modyfikowane i dopasowywane dopasowywane do potrzeb konkretnej drukarni. Linie potokowe mogą kompleksowo realizować proces oprawy lub też obejmować fragment procesu, np. linia do obróbki grzbietu i zawieszania okładek. Zależnie od rodzaju wykonywanego produktu składają się z różnych maszyn:
Linie potokowe na skutek stałego rozwoju technicznego modyfikowane. Pierwotnie
+
  
==Zobacz też==
+
===Linia do opraw twardych===
 +
* maszyna do zaklejania grzbietów
 +
* maszyna do wyokrąglania (profilowania) grzbietów
 +
* maszyna do naklejania kapitałki
 +
* maszyna do naklejania materiałów wzmacniających grzbiet (gazy, papieru)
 +
* maszyna do zawieszania okładek
 +
* urządzenie do wypalania rowka
 +
* prasa do prasowania książek.
  
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
+
===Linia do oprawy bezszyciowej===
[[Maszyny introligatorskie]] <br>
+
* utrząsarka do wstępnego wyrównania składek
 +
* frezarka
 +
* maszyna zaklejająca grzbiet
 +
* maszyna zawieszająca okładkę
 +
* suszarka
 +
* trójnóż.
  
==Grafika==
+
Do linii do oprawy klejowej mogła być dołączona maszyna do kompletowania składek.
  
<gallery>
+
===Linia do oprawiania broszurowego===
File:Bookbinders_2.jpg|Obrazek 1
+
(maszyna zbierająco-zszywająca, taśmowiec, zeszytówka)
File:Bookbinders_3.jpg|Obrazek 2
+
* maszyna do zbierania składek (jedna w drugą, nakładkowania)
 +
* maszyna do zszywania drutem przez grzbiet
 +
* trójnóż.
  
</gallery>
+
==Zobacz też==
  
==Przypisy==
+
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 +
[[Maszyny introligatorskie]] <br>
  
# Przypis 1
+
==Przypisy==
# Przypis 2
+
  
 +
# Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986, s. 72-80, 95-96.
 +
# I. Pietruczuk, H. Godlewski, W. Jędrych, Technika i technologia introligatorstwa przemysłowego, Warszawa 1985, s. 352-429.
 +
# M.W. Bałandin, Introligatorstwo przemysłowe, Warszawa 1956, s.272-275.
 +
# Kołak Janusz, Ostrowski Jan, Maszyny i urządzenia: Maszynoznawstwo poligraficzne dla introligatorów, Warszawa 1990, s.131-196.
 
----
 
----
 
Autor: '''E.P.'''
 
Autor: '''E.P.'''

Aktualna wersja na dzień 09:12, 3 paź 2021

Linia potokowa

(oprawianie potokowe, agregat do oprawy książek)

Zautomatyzowany, taśmowy system seryjnej, wielkonakładowej produkcji w introligatorniach przemysłowych.

Pierwsze ich zastosowanie miało miejsce po II wojnie światowej, w 1947 roku uruchomiono linię potokową w moskiewskiej Wzorcowej Drukarni im. A. Żdanowa oraz leningradzkim Pałacu Druku. W poligrafii polskiej, pod wpływem radzieckich wzorów nowo budowane drukarnie zaczęto wyposażać w linie potokowe.

Zasadą budowy linii potokowej jest ustawienie maszyn w porządku odpowiadającym ciągowi procesu technologicznego, połączenie ich taśmociągiem lub podajnikiem oraz synchronizacja wydajności poszczególnych maszyn, które zapewniają ciągłość produkcji.

Linie potokowe na skutek rozwoju technicznego były modyfikowane i dopasowywane dopasowywane do potrzeb konkretnej drukarni. Linie potokowe mogą kompleksowo realizować proces oprawy lub też obejmować fragment procesu, np. linia do obróbki grzbietu i zawieszania okładek. Zależnie od rodzaju wykonywanego produktu składają się z różnych maszyn:

Linia do opraw twardych

  • maszyna do zaklejania grzbietów
  • maszyna do wyokrąglania (profilowania) grzbietów
  • maszyna do naklejania kapitałki
  • maszyna do naklejania materiałów wzmacniających grzbiet (gazy, papieru)
  • maszyna do zawieszania okładek
  • urządzenie do wypalania rowka
  • prasa do prasowania książek.

Linia do oprawy bezszyciowej

  • utrząsarka do wstępnego wyrównania składek
  • frezarka
  • maszyna zaklejająca grzbiet
  • maszyna zawieszająca okładkę
  • suszarka
  • trójnóż.

Do linii do oprawy klejowej mogła być dołączona maszyna do kompletowania składek.

Linia do oprawiania broszurowego

(maszyna zbierająco-zszywająca, taśmowiec, zeszytówka)

  • maszyna do zbierania składek (jedna w drugą, nakładkowania)
  • maszyna do zszywania drutem przez grzbiet
  • trójnóż.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Maszyny introligatorskie

Przypisy

  1. Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986, s. 72-80, 95-96.
  2. I. Pietruczuk, H. Godlewski, W. Jędrych, Technika i technologia introligatorstwa przemysłowego, Warszawa 1985, s. 352-429.
  3. M.W. Bałandin, Introligatorstwo przemysłowe, Warszawa 1956, s.272-275.
  4. Kołak Janusz, Ostrowski Jan, Maszyny i urządzenia: Maszynoznawstwo poligraficzne dla introligatorów, Warszawa 1990, s.131-196.

Autor: E.P.