Tymczasowa oprawa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Zobacz też)
(Zobacz też)
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 4: Linia 4:
 
Oprawa ochronna wykonywana dla cennych druków, chroniąca blok książki do czasu wykonania oprawy właściwej. Istnieje kilka wariantów takiej oprawy, np. składki mogły zostać zszyte, lecz grzbiet pozostawał niezaklejony; tak powstały blok był zaopatrzony w papierową obwolutę lub futerał.
 
Oprawa ochronna wykonywana dla cennych druków, chroniąca blok książki do czasu wykonania oprawy właściwej. Istnieje kilka wariantów takiej oprawy, np. składki mogły zostać zszyte, lecz grzbiet pozostawał niezaklejony; tak powstały blok był zaopatrzony w papierową obwolutę lub futerał.
  
Inny sposób oprawy tymczasowej polegał na zastąpieniu zszycia, połączeniem składek poprzez sklejenie grzbietów; blok wklejano w papierową lub kartonową okładkę, krawędzie nie były obcinane.
+
Inny sposób oprawy tymczasowej polegał na zastąpieniu zszycia połączeniem składek poprzez sklejenie grzbietów, czasem razem ze sznurkiem wpuszczonym w nacięcia w grzbecie; blok wklejano w papierową lub kartonową okładkę, krawędzie nie były obcinane.
  
 
Jeszcze inny wariant polegał na zszyciu broszurowym składek i wykonaniu oprawy à la Bradel (cartonnage à la Bradel), czyli oprawy wklejanej twardej całopapierowej, obleczonej papierem dekoracyjnym. Krawędzie zwykle były obcinane, a górna krawędź często uzyskiwała złocenie. Twórcą tego rodzaju oprawy o charakterze artystycznym, opraw był Emil Crayon, który nazwał je imieniem XVII-wiecznego introligatora A. P. Bradela, twórcy techniki oprawy wklejanej.
 
Jeszcze inny wariant polegał na zszyciu broszurowym składek i wykonaniu oprawy à la Bradel (cartonnage à la Bradel), czyli oprawy wklejanej twardej całopapierowej, obleczonej papierem dekoracyjnym. Krawędzie zwykle były obcinane, a górna krawędź często uzyskiwała złocenie. Twórcą tego rodzaju oprawy o charakterze artystycznym, opraw był Emil Crayon, który nazwał je imieniem XVII-wiecznego introligatora A. P. Bradela, twórcy techniki oprawy wklejanej.
Linia 15: Linia 15:
 
[[Bibliofilskie oprawy]] <br>
 
[[Bibliofilskie oprawy]] <br>
 
[[Bradel]] <br>
 
[[Bradel]] <br>
[[Alla rustica oprawa]] <br>
+
[[Holendrowanie]] <br>
 +
[[Jaskółczy ogon]] <br>
  
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==

Aktualna wersja na dzień 08:47, 13 maj 2022

Tymczasowa oprawa

(łac. interim ligatura; ang. temporary binding; niem. Interimsband)

Oprawa ochronna wykonywana dla cennych druków, chroniąca blok książki do czasu wykonania oprawy właściwej. Istnieje kilka wariantów takiej oprawy, np. składki mogły zostać zszyte, lecz grzbiet pozostawał niezaklejony; tak powstały blok był zaopatrzony w papierową obwolutę lub futerał.

Inny sposób oprawy tymczasowej polegał na zastąpieniu zszycia połączeniem składek poprzez sklejenie grzbietów, czasem razem ze sznurkiem wpuszczonym w nacięcia w grzbecie; blok wklejano w papierową lub kartonową okładkę, krawędzie nie były obcinane.

Jeszcze inny wariant polegał na zszyciu broszurowym składek i wykonaniu oprawy à la Bradel (cartonnage à la Bradel), czyli oprawy wklejanej twardej całopapierowej, obleczonej papierem dekoracyjnym. Krawędzie zwykle były obcinane, a górna krawędź często uzyskiwała złocenie. Twórcą tego rodzaju oprawy o charakterze artystycznym, opraw był Emil Crayon, który nazwał je imieniem XVII-wiecznego introligatora A. P. Bradela, twórcy techniki oprawy wklejanej.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Broszurowanie
Broszurowe oprawy
Bibliofilskie oprawy
Bradel
Holendrowanie
Jaskółczy ogon

Przypisy

  1. Encyklopedia wiedzy o książce [red. Birkenmajer A., Kocowski B., Trzynadlowski J.], Wrocław, Warszawa, Kraków, 1971, szp. 1715.
  2. Moessner G., Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 55.

Autor: M.P.B., E.P.