Haftowane oprawy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzono nową stronę "==Śródtytuł== Lorem ipsum dolor sit amet rękopis, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad mini...")
 
m (Haftowane oprawy: korekta term. ang.)
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
==Śródtytuł==
+
==Haftowane oprawy==
Lorem ipsum dolor sit amet [[rękopis]], consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est [[rękopis|laborum]].
+
(ang. embroidered bindings; fr. reliures en broderie; niem. Stickereieinbände)
 
+
===Śródtytuł===
+
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
+
  
 +
Oprawy, których całe obleczenie lub jego fragment (okładziny, grzbiet) składa się z tkaniny ozdobionej w technice haftu, czyli wyszywania za pomocą igły lub szydełka oraz nici i innych elementów (np. koralików, blaszek, kamieni szlachetnych, itp.). H. o. stanowią specyficzną kategorię tekstylnych opraw, często też odznaczają się efektownością dekoracji zawdzięczaną bogactwu kompozycji i użytych materiałów. Wg klasyfikacji C. Davenporta h. o. różnicuje się na podstawie ikonografii (dekoracje religijne, symboliczne i heraldyczne oraz ornamentalne, często występujące razem) i techniki wykonania (na płótnie, aksamicie, atłasie). Wg J. Tomaszewskiego należy również wydzielić dekoracje koralikowe oraz z użyciem bortów i galonów. H. o. przeznaczone dla ksiąg liturgicznych wykonywano już we wczesnym średniowieczu; wśród nich wyróżniają się płócienne obleczenia pokryte w całości barwnymi wizerunkami i scenami biblijnymi. Od XIV-XV w. haftem zaczęto również zdobić księgi (zwłaszcza modlitewniki) do użytku elit świeckich. Do rozkwitu tej techniki doszło na zachodzie Europy w XVI w., jednakże szczególną popularność zyskała w Angli (np. oprawy wyszywane przez królową Elżbietę I). Wówczas też do kanonu dekoracji h. o. weszły bogate kompozycje ornamentalne, m.in. z finezyjnie opracowanymi motywami kwiatów, jak również superekslibrisy herbowe i monogramowe. Oprócz ksiąg liturgicznych i modlitewników oprawiano w ten sposób księgi o charakterze świeckim (rękopisy i druki dedykacyjne oraz donacyjne, dyplomy i inne ważne dokumenty). Stosowanie kosztownych tkanin tła (np. atłas), nici z jedwabiu i srebra, pereł oraz rozmaitych blaszek ze szlachetnych kruszców, potęgowało dostojeństwo tak oprawionych woluminów. Jednakże w XVIII w. techniką haftu (urozmaicaną malowaniem i aplikacjami w formie medalionów) zaczęto zdobić też miniaturowe almanachów oprawy. Pod koniec XVIII w. spopularyzowała się technika łączenia skórzanych obramień z haftowanymi zwierciadłami okładzin. Równocześnie rozpowszechniać się zaczął haft krzyżykowy i koralikowy. Ten drugi apogeum popularności osiągnął w XIX w., m.in. na oprawach modlitewników, śpiewników, sztambuchów i pamiętników, jak również futerałów, portfeli, teczek itp. przedmiotów. Oprócz wyspecjalizowanych hafciarek dekoracje tego rodzaju wykonywały amatorki.
 +
W zdobnictwie introligatorskim XX-XXI w. technika haftu niemal zamarła, niemniej niekiedy tworzone są dzieła nawiązujące do starych formuł (np. haftu krzyżykowego) bądź oryginalnie przekształcające stare wzorce. W Polsce zachowała się niewielka liczba h. o. z XV-XVIII w. (m.in. słynna oprawa haftowana prawdopodobnie przez Annę Jagiellonkę w 1582 r., książki ze zbioru opata Jana Ponętowskiego oraz szereg dzieł z superekslibrisami herbowymi bądź monogramowymi). Znacznie więcej zabytków tego rodzaju pochodzi z XIX-pocz. XX w.
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
  
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 +
[[Aksamitne oprawy]] <br>
 +
[[Almanachów oprawy]] <br>
 +
[[Tekstylne oprawy]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==
  
 
<gallery>
 
<gallery>
File:Haftowana koralikami.jpg|Oprawa haftowana koralikami, ok. 1833.
+
Plik:Haftowane oprawy, opr. haftowana godzinek, Hiszpania lub płd Francja, pocz. XIV w., BnF Paris, fot. wg Coron, Lefèvre 1995.jpg | Oprawa haftowana godzinek, Hiszpania lub płd Francja, pocz. XIV w., BnF Paris, repr. wg: Coron, Lefèvre 1995
 +
Plik:Haftowane oprawy, Haftowana oprawa z superekslibrisem Mikołaja Radziwiłła czarnego, prawdopodobnie Wilno, po 1552, fot. wg Nikałajew 2009.jpg | Haftowana oprawa z superekslibrisem Mikołaja Radziwiłła "Czarnego", prawdopodobnie Wilno, po 1552, repr. wg: Nikałajew 2009
 +
File:Modlitewnik Anny Jagielonki.jpg|Haftowana perłami oprawa darowana Akademii Krakowskiej przez królową Annę Jagiellonkę, 1582
 +
Plik:Aksamitne oprawy, Oprawa haftowana na aksamicie, z herbem Ludwika XIII, króla Francji, Francja, pocz. XVII w., BnF Paryż, reliures.bnf.f.jpg | Oprawa haftowana na aksamicie, z herbem Ludwika XIII, króla Francji, Francja, pocz. XVII w., BnF Paryż, fot. wg: reliures.bnf.fr
 +
Plik:Haftowane oprawy, Oprawa haftowana, Anglia, ok. 1640, Pierpont Morgan Library.jpg | Oprawa haftowana, Anglia, ok. 1640, fot. wg: Pierpont Morgan Library, Nowy Jork
 +
Plik:Haftowane oprawy, opr. haftowana, Francja, ok. 1651, fot. wg Coron, Lefèvre 1995.jpg | Oprawa haftowana, Francja, ok. 1651, repr. wg: Coron, Lefèvre 1995
 +
Plik:Haftowane oprawy, Opr. haftowana na jedwabiu z herbem Alfonsa, infanta Portugalii, Paryż, poł. XVII w., BnF, reliures.bnf.fr.jpg | Oprawa haftowana na jedwabiu, z herbem Alfonsa, infanta Portugalii, Paryż, poł. XVII w., fot. wg: BnF, reliures.bnf.fr
 +
Plik:Haftowane oprawy, opr. haftowana z superekslibrisem Marii Klementyny Sobieskiej, Rzym 1731, fot. wg von Arnim 1992.jpg | Oprawa haftowana z superekslibrisem Marii Klementyny Sobieskiej, Rzym 1731, repr. wg: von Arnim 1992
 +
Plik:Haftowane oprawy, opr. haftowana z monogramem Zofii z Sieniawskich Czartoryskiej, Polska, 1731, fot. wg Tomaszewski 2013, t. 2.jpg | Oprawa haftowana z monogramem Zofii z Sieniawskich Czartoryskiej, Polska, 1731, repr. wg: Tomaszewski 2013, t. 2
 +
Plik:Haftowane oprawy, opr. aksamitna ozdobiona tkanym galonem, prawdopodobnie Berlin, 1795, fot. wg Tomaszewski 2013, t. 2.jpg | Oprawa aksamitna ozdobiona tkanym galonem, prawdopodobnie Berlin, 1795, repr. wg: Tomaszewski 2013, t. 2
 +
Plik:Haftowane oprawy, Haftowana oprawa pudła na kodeks Napoleona, Paryż, 1808, fot. wg Tomaszewski 2013, t. 2.jpg | Haftowana oprawa pudła na kodeks Napoleona, Paryż, 1808, fot. wg Tomaszewski 2013, t. 2
 +
Plik:Haftowane oprawy, opr. haftowana koralikami, prawdopodobnie Polska, 1837, fot. wg Tomaszewski 2013, t. 2.jpg | Oprawa haftowana koralikami, prawdopodobnie Polska, 1837, repr. wg: Tomaszewski 2013, t. 2
 +
File:Haftowana koralikami.jpg|Oprawa haftowana koralikami, Polska, ok. 1840.
  
 
</gallery>
 
</gallery>
  
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
 
+
# Davenport 1899;
# Tomaszewski J., Oprawy haftowane i tekstylne z XVI-XIX wieku w zbiorach polskich, Warszawa 2013.
+
# Schreiber 1948, szp. 1380-1381;
 +
# EWOK 1971, szp. 1700-1701;
 +
# von Arnim 1992, nr kat. 79, 106, 124 i in.;
 +
# Coron, Lefèvre 1995;
 +
# Tomaszewski 2013, t. 1-2.
  
 
----
 
----
Autor: '''E.P.'''
+
Autor: '''A.W.'''

Aktualna wersja na dzień 16:10, 3 sty 2022

Haftowane oprawy

(ang. embroidered bindings; fr. reliures en broderie; niem. Stickereieinbände)

Oprawy, których całe obleczenie lub jego fragment (okładziny, grzbiet) składa się z tkaniny ozdobionej w technice haftu, czyli wyszywania za pomocą igły lub szydełka oraz nici i innych elementów (np. koralików, blaszek, kamieni szlachetnych, itp.). H. o. stanowią specyficzną kategorię tekstylnych opraw, często też odznaczają się efektownością dekoracji zawdzięczaną bogactwu kompozycji i użytych materiałów. Wg klasyfikacji C. Davenporta h. o. różnicuje się na podstawie ikonografii (dekoracje religijne, symboliczne i heraldyczne oraz ornamentalne, często występujące razem) i techniki wykonania (na płótnie, aksamicie, atłasie). Wg J. Tomaszewskiego należy również wydzielić dekoracje koralikowe oraz z użyciem bortów i galonów. H. o. przeznaczone dla ksiąg liturgicznych wykonywano już we wczesnym średniowieczu; wśród nich wyróżniają się płócienne obleczenia pokryte w całości barwnymi wizerunkami i scenami biblijnymi. Od XIV-XV w. haftem zaczęto również zdobić księgi (zwłaszcza modlitewniki) do użytku elit świeckich. Do rozkwitu tej techniki doszło na zachodzie Europy w XVI w., jednakże szczególną popularność zyskała w Angli (np. oprawy wyszywane przez królową Elżbietę I). Wówczas też do kanonu dekoracji h. o. weszły bogate kompozycje ornamentalne, m.in. z finezyjnie opracowanymi motywami kwiatów, jak również superekslibrisy herbowe i monogramowe. Oprócz ksiąg liturgicznych i modlitewników oprawiano w ten sposób księgi o charakterze świeckim (rękopisy i druki dedykacyjne oraz donacyjne, dyplomy i inne ważne dokumenty). Stosowanie kosztownych tkanin tła (np. atłas), nici z jedwabiu i srebra, pereł oraz rozmaitych blaszek ze szlachetnych kruszców, potęgowało dostojeństwo tak oprawionych woluminów. Jednakże w XVIII w. techniką haftu (urozmaicaną malowaniem i aplikacjami w formie medalionów) zaczęto zdobić też miniaturowe almanachów oprawy. Pod koniec XVIII w. spopularyzowała się technika łączenia skórzanych obramień z haftowanymi zwierciadłami okładzin. Równocześnie rozpowszechniać się zaczął haft krzyżykowy i koralikowy. Ten drugi apogeum popularności osiągnął w XIX w., m.in. na oprawach modlitewników, śpiewników, sztambuchów i pamiętników, jak również futerałów, portfeli, teczek itp. przedmiotów. Oprócz wyspecjalizowanych hafciarek dekoracje tego rodzaju wykonywały amatorki. W zdobnictwie introligatorskim XX-XXI w. technika haftu niemal zamarła, niemniej niekiedy tworzone są dzieła nawiązujące do starych formuł (np. haftu krzyżykowego) bądź oryginalnie przekształcające stare wzorce. W Polsce zachowała się niewielka liczba h. o. z XV-XVIII w. (m.in. słynna oprawa haftowana prawdopodobnie przez Annę Jagiellonkę w 1582 r., książki ze zbioru opata Jana Ponętowskiego oraz szereg dzieł z superekslibrisami herbowymi bądź monogramowymi). Znacznie więcej zabytków tego rodzaju pochodzi z XIX-pocz. XX w.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Aksamitne oprawy
Almanachów oprawy
Tekstylne oprawy

Grafika

Przypisy

  1. Davenport 1899;
  2. Schreiber 1948, szp. 1380-1381;
  3. EWOK 1971, szp. 1700-1701;
  4. von Arnim 1992, nr kat. 79, 106, 124 i in.;
  5. Coron, Lefèvre 1995;
  6. Tomaszewski 2013, t. 1-2.

Autor: A.W.