Papier wytłaczany giloszowy: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Papier wytłaczany giloszowy: uzupełn. term. ang.) |
(→Papier wytłaczany giloszowy) |
||
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 2: | Linia 2: | ||
(ang. guilloche paper; fr. guilloché papier) | (ang. guilloche paper; fr. guilloché papier) | ||
− | Papier giloszowy to rodzaj papieru | + | Papier giloszowy to rodzaj papieru reliefowego ślepotłoczonego, charakteryzujący się wzorem z ukośnie krzyżujących się prążków. Był to najwcześniejszy rodzaj papierów dekoracyjnych, imitujących skórę, pojawił się we Francji w latach 80. XVIII wieku, w introligatorstwie polskim popularny w pierwszej ćwierci XIX wieku, stosowany zarówno na oprawach całopapierowych jak i półskórkowych. |
− | Technika wykonania, podobnie jak innych papierów wytłaczanych polegała na pokryciu zabarwionego uprzednio papieru klejem skórnym ugotowanym z dodatkiem ałunu. Następnie papier był | + | Technika wykonania, podobnie jak innych papierów wytłaczanych polegała na pokryciu zabarwionego uprzednio papieru klejem skórnym ugotowanym z dodatkiem ałunu. Następnie papier był wytłaczany przy użyciu miedzianej płyty, na której wyryty był odpowiedni deseń, pomiędzy walcami prasy sztycharskiej lub walcarki. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Linia 22: | Linia 22: | ||
# Le Normand L.S., Maigne W., Nouveau manuel complet du relieur en tous genres..., Paris 1900, s. 329. | # Le Normand L.S., Maigne W., Nouveau manuel complet du relieur en tous genres..., Paris 1900, s. 329. | ||
---- | ---- | ||
− | Autor: '''E.P., M.P. | + | Autor: '''E.P., M.P.B.''' |
Aktualna wersja na dzień 13:32, 18 mar 2022
Spis treści
Papier wytłaczany giloszowy
(ang. guilloche paper; fr. guilloché papier)
Papier giloszowy to rodzaj papieru reliefowego ślepotłoczonego, charakteryzujący się wzorem z ukośnie krzyżujących się prążków. Był to najwcześniejszy rodzaj papierów dekoracyjnych, imitujących skórę, pojawił się we Francji w latach 80. XVIII wieku, w introligatorstwie polskim popularny w pierwszej ćwierci XIX wieku, stosowany zarówno na oprawach całopapierowych jak i półskórkowych.
Technika wykonania, podobnie jak innych papierów wytłaczanych polegała na pokryciu zabarwionego uprzednio papieru klejem skórnym ugotowanym z dodatkiem ałunu. Następnie papier był wytłaczany przy użyciu miedzianej płyty, na której wyryty był odpowiedni deseń, pomiędzy walcami prasy sztycharskiej lub walcarki.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Papiery dekoracyjne
Papiery wytłaczane
Papier safianowy
Grafika
Przypisy
- Tomaszewski J., Dudek K., Ręcznie zdobione papiery introligatorskie , Kraków 2002, s. 33-34.
- Le Normand L.S., Maigne W., Nouveau manuel complet du relieur en tous genres..., Paris 1900, s. 329.
Autor: E.P., M.P.B.