Ekslibris: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 2: | Linia 2: | ||
(łac. ex libris – z ksiąg/księgozbioru, fr. ex-libris) | (łac. ex libris – z ksiąg/księgozbioru, fr. ex-libris) | ||
| − | Znak własnościowy książki najczęściej w formie niewielkiej karteczki z kompozycją graficzną, graficzno-typograficzną bądź typograficzną oraz napisem, które odnoszą się do posesora księgi (prywatnego lub instytucjonalnego). Przeważnie wklejany jest na wewnętrzną stronę górnej okładziny, rzadziej na inną część wyklejki przedniej lub tylnej, a nawet na kartę tytułową. Ze względu na lokalizację i zawartość treściową e. winien interesować tegumentologów, często bowiem istnieje korelacja między nim a superekslibrisem na oprawie tego samego woluminu. Znane są też przypadki posługiwania się tą samą matrycą do wykonywania ekslibrisów i superekslibrisów bądź quasi-superekslibrisów. Ponadto e. może ułatwiać | + | Znak własnościowy książki najczęściej w formie niewielkiej karteczki z kompozycją graficzną, graficzno-typograficzną bądź typograficzną oraz napisem, które odnoszą się do posesora księgi (prywatnego lub instytucjonalnego). Przeważnie wklejany jest na wewnętrzną stronę górnej okładziny, rzadziej na inną część wyklejki przedniej lub tylnej, a nawet na kartę tytułową. Ze względu na lokalizację i zawartość treściową e. winien interesować tegumentologów, często bowiem istnieje korelacja między nim a superekslibrisem na oprawie tego samego woluminu. Znane są też przypadki posługiwania się tą samą matrycą do wykonywania ekslibrisów i superekslibrisów bądź quasi-superekslibrisów. Ponadto e. może ułatwiać identyfikację oprawy w odniesieniu do czasu i miejsca jej wykonania. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
| − | + | Plik:Ekslibris1.jpg | Ekslibris Piotra Izdbieńskiego z lat 20-30 XVI w. o formie pokrewnej ówczesnym superekslibrisom tzw. introligatorskim, repr. (odwrócona) wg: Dobrzyńska-Rybicka 1917 | |
| + | Plik:Ekslibris2.jpg | Ekslibris Jana Lutomirskiego (fragment) odbity z klocka służącego do wyciskania superekslibrisu oraz herbu urzędniczego tegoż szlachcica, XVI w., BJ Kraków, fot. BJ Kraków | ||
| Linia 20: | Linia 21: | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
| − | # | + | # zu Leiningen-Westerburg 1901; |
| + | # Chwalewik 1955; | ||
| + | # Grońska 1973; | ||
| + | # Meyer Noirel 1989; | ||
| + | # Czubińska, Podnisińska 2016; | ||
| + | # Wagner 2016; | ||
---- | ---- | ||
Autor: '''A.W.''' | Autor: '''A.W.''' | ||
Wersja z 18:45, 29 gru 2020
Spis treści
Ekslibris
(łac. ex libris – z ksiąg/księgozbioru, fr. ex-libris)
Znak własnościowy książki najczęściej w formie niewielkiej karteczki z kompozycją graficzną, graficzno-typograficzną bądź typograficzną oraz napisem, które odnoszą się do posesora księgi (prywatnego lub instytucjonalnego). Przeważnie wklejany jest na wewnętrzną stronę górnej okładziny, rzadziej na inną część wyklejki przedniej lub tylnej, a nawet na kartę tytułową. Ze względu na lokalizację i zawartość treściową e. winien interesować tegumentologów, często bowiem istnieje korelacja między nim a superekslibrisem na oprawie tego samego woluminu. Znane są też przypadki posługiwania się tą samą matrycą do wykonywania ekslibrisów i superekslibrisów bądź quasi-superekslibrisów. Ponadto e. może ułatwiać identyfikację oprawy w odniesieniu do czasu i miejsca jej wykonania.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Identyfikacja oprawy
Superekslibris
Znaki własnościowe książki
Grafika
Ekslibris Piotra Izdbieńskiego z lat 20-30 XVI w. o formie pokrewnej ówczesnym superekslibrisom tzw. introligatorskim, repr. (odwrócona) wg: Dobrzyńska-Rybicka 1917
Ekslibris Jana Lutomirskiego (fragment) odbity z klocka służącego do wyciskania superekslibrisu oraz herbu urzędniczego tegoż szlachcica, XVI w., BJ Kraków, fot. BJ Kraków
Przypisy
- zu Leiningen-Westerburg 1901;
- Chwalewik 1955;
- Grońska 1973;
- Meyer Noirel 1989;
- Czubińska, Podnisińska 2016;
- Wagner 2016;
Autor: A.W.
