Ewangeliarza Anastazji oprawa: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę " ===Ewangeliarza Anastazji oprawa=== jeden z najcenniejszych zabytków złotnictwa w Polsce, a jednocześnie najstarsza, zachowana do dziś, oprawa złotnicza księgi l...") |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | |||
| − | |||
===Ewangeliarza Anastazji oprawa=== | ===Ewangeliarza Anastazji oprawa=== | ||
jeden z najcenniejszych zabytków złotnictwa w Polsce, a jednocześnie najstarsza, zachowana do dziś, oprawa złotnicza księgi liturgicznej w zbiorach polskich (Biblioteka Narodowa w Warszawie). Powstała przypuszczalnie w kręgu nadmozańskim lub w Płocku między ok. 1160 a 1170 r. Wykonana z desek dębowych obitych srebrnymi blachami z repusowaną dekoracją; na górnej okładzinie: scena Ukrzyżowania z Maryją i św. Janem oraz ukazaną u podstawy krzyża postacią kobiety, identyfikowaną z księżną Wierzchosławą (Anastazją); na dolnej okładzinie: Maiestas Domini w mandorli ujętej w narożach ewangelistów symbolami; obie okładziny w wystającym przed lico dekoracji obramieniu ornamentalnym. Pod względem ideowym i formalno-stylowym dzieło to wywodzi się z tradycji bizantyńskiej oraz romańskich przedstawień fundatorów ksiąg lub świątyń. | jeden z najcenniejszych zabytków złotnictwa w Polsce, a jednocześnie najstarsza, zachowana do dziś, oprawa złotnicza księgi liturgicznej w zbiorach polskich (Biblioteka Narodowa w Warszawie). Powstała przypuszczalnie w kręgu nadmozańskim lub w Płocku między ok. 1160 a 1170 r. Wykonana z desek dębowych obitych srebrnymi blachami z repusowaną dekoracją; na górnej okładzinie: scena Ukrzyżowania z Maryją i św. Janem oraz ukazaną u podstawy krzyża postacią kobiety, identyfikowaną z księżną Wierzchosławą (Anastazją); na dolnej okładzinie: Maiestas Domini w mandorli ujętej w narożach ewangelistów symbolami; obie okładziny w wystającym przed lico dekoracji obramieniu ornamentalnym. Pod względem ideowym i formalno-stylowym dzieło to wywodzi się z tradycji bizantyńskiej oraz romańskich przedstawień fundatorów ksiąg lub świątyń. | ||
| − | |||
| − | |||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| − | [[ | + | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> |
| − | [[ | + | [[Ewangelistów symbole ]] <br> |
| − | [[ | + | [[Liturgicznych ksiąg oprawy ]] <br> |
| − | [[ | + | [[Repusowana dekoracja ]] <br> |
| − | + | [[Złotnicze oprawy ]] <br> | |
==Grafika== | ==Grafika== | ||
Wersja z 00:04, 29 gru 2020
Ewangeliarza Anastazji oprawa
jeden z najcenniejszych zabytków złotnictwa w Polsce, a jednocześnie najstarsza, zachowana do dziś, oprawa złotnicza księgi liturgicznej w zbiorach polskich (Biblioteka Narodowa w Warszawie). Powstała przypuszczalnie w kręgu nadmozańskim lub w Płocku między ok. 1160 a 1170 r. Wykonana z desek dębowych obitych srebrnymi blachami z repusowaną dekoracją; na górnej okładzinie: scena Ukrzyżowania z Maryją i św. Janem oraz ukazaną u podstawy krzyża postacią kobiety, identyfikowaną z księżną Wierzchosławą (Anastazją); na dolnej okładzinie: Maiestas Domini w mandorli ujętej w narożach ewangelistów symbolami; obie okładziny w wystającym przed lico dekoracji obramieniu ornamentalnym. Pod względem ideowym i formalno-stylowym dzieło to wywodzi się z tradycji bizantyńskiej oraz romańskich przedstawień fundatorów ksiąg lub świątyń.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Ewangelistów symbole
Liturgicznych ksiąg oprawy
Repusowana dekoracja
Złotnicze oprawy
Grafika
Obrazek 1
Obrazek 2
Przypisy
- Żółtowski 1987, nr kat. 1, tabl. 1-2.
- Askanas 1989, s. 7-18.
- Krzemiński, Tuchołka-Włodarska 1996, nr kat./il. 1.
- Skubiszewski 1999, nr kat./il. VII.
- Wagner 2016, s. 106-107.
Autor: A.W.
