Delfin: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też) |
|||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| + | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> | ||
[[Antytetyczny układ dekoracyjny ]] <br> | [[Antytetyczny układ dekoracyjny ]] <br> | ||
[[Fortuna ]] <br> | [[Fortuna ]] <br> | ||
[[Zoomorficzne motywy]] <br /> | [[Zoomorficzne motywy]] <br /> | ||
| + | |||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
<gallery> | <gallery> | ||
Wersja z 17:18, 20 gru 2020
Spis treści
Delfin
(fr. Dauphin)
Wywodzący się ze sztuki starożytnej i rozpowszechniony w renesansie motyw dekoracyjny symbolizujący m.in. wierność i fortunę, ale też Chrystusa Zbawiciela. Zazwyczaj poddany silnej stylizacji, na oprawach nowożytnych ukazywany jako autonomiczny motyw wprzęgany w dekorację okładzin, jako woluta o formach zoomorficznych, jako antytetyczne zamknięcie motywu fontanny (na oprawach północnowłoskich 1 ćw. XVI w.). Jako element ram ornamentalnych (dwa delfiny spięte opaską naprzemiennie z kwiatonem) widnieje na niektórych oprawach dla Jeana Groliera. W introligatorstwie włoskim XVI w. pojawiał się u stóp Fortuny. Na oprawach francuskich XVI-XVIII w. jako godło superekslibrisowe lub motyw dekoracyjny odnoszący się do delfina (następcy tronu) jako właściciela księgi. Ukazany na grupie opraw ksiąg z 2 poł. XVI w. dla króla Hiszpanii Filipa II.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Antytetyczny układ dekoracyjny
Fortuna
Zoomorficzne motywy
Grafika
Przypisy
- Devaux 1977, s. 60
- Carvin 1988, nr kat./il. A.110, AV.1054
Autor: A.W.
