Amorek: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | ==Amorek== | + | ==Amorek== (fr. Cupidon, putto) |
(inne określenia: kupidyn, putto, błędnie jako aniołek), wywodzący się z mitologii antycznej motyw uskrzydlonego, pulchnego chłopca trzymającego łuk ze strzałą, bądź strzelającego z niego (Amor, Eros). Jako złocony wycisk z niewielkiego tłoka ukazywany pośrodku okładzin na oprawach włoskich 2 ćw. XVI w., w tym często dzieł autorów klasycznych sprzedawanych studentom z zagranicy. W zdobnictwie introligatorskim baroku wyparty przez wizerunki aniołka o konotacjach religijnych. Pojawił się ponownie na oprawach rokokowych i klasycystycznych: wkomponowany w bogate kompozycje koronkowe i groteskowe na okładzinach i grzbietach opraw. Odtąd stale obecny m.in. na licznych dziewiętnastowiecznych oprawach wydawniczych romansów, ponadto sztambuchów i pamiętników. | (inne określenia: kupidyn, putto, błędnie jako aniołek), wywodzący się z mitologii antycznej motyw uskrzydlonego, pulchnego chłopca trzymającego łuk ze strzałą, bądź strzelającego z niego (Amor, Eros). Jako złocony wycisk z niewielkiego tłoka ukazywany pośrodku okładzin na oprawach włoskich 2 ćw. XVI w., w tym często dzieł autorów klasycznych sprzedawanych studentom z zagranicy. W zdobnictwie introligatorskim baroku wyparty przez wizerunki aniołka o konotacjach religijnych. Pojawił się ponownie na oprawach rokokowych i klasycystycznych: wkomponowany w bogate kompozycje koronkowe i groteskowe na okładzinach i grzbietach opraw. Odtąd stale obecny m.in. na licznych dziewiętnastowiecznych oprawach wydawniczych romansów, ponadto sztambuchów i pamiętników. | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Wersja z 16:09, 4 gru 2020
==Amorek== (fr. Cupidon, putto) (inne określenia: kupidyn, putto, błędnie jako aniołek), wywodzący się z mitologii antycznej motyw uskrzydlonego, pulchnego chłopca trzymającego łuk ze strzałą, bądź strzelającego z niego (Amor, Eros). Jako złocony wycisk z niewielkiego tłoka ukazywany pośrodku okładzin na oprawach włoskich 2 ćw. XVI w., w tym często dzieł autorów klasycznych sprzedawanych studentom z zagranicy. W zdobnictwie introligatorskim baroku wyparty przez wizerunki aniołka o konotacjach religijnych. Pojawił się ponownie na oprawach rokokowych i klasycystycznych: wkomponowany w bogate kompozycje koronkowe i groteskowe na okładzinach i grzbietach opraw. Odtąd stale obecny m.in. na licznych dziewiętnastowiecznych oprawach wydawniczych romansów, ponadto sztambuchów i pamiętników.
Zobacz też
Grafika
Przypisy
- Kozakiewicz 1996, s. 13, 339.
- Bologna 1998, s. 104.
Autor: A.W.
