Baranek Boży: Różnice pomiędzy wersjami
(→Baranek Boży (Agnus Dei)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | ===Baranek Boży (Agnus Dei)===(fr.Agneau de Dieu) | + | ===Baranek Boży (Agnus Dei)===(fr. Agneau de Dieu) |
jeden z najpopularniejszych motywów w introligatorskim zdobnictwie romańskim, a zwłaszcza gotyckim; ukazywany także na średniowiecznych oprawach złotniczych oraz niekiedy na metalowych okuciach; rzadszy w późniejszych epokach. Na tłokach najczęściej ujmowany z boku, z głową odwróconą do tyłu (rzadziej skierowaną w przód), oraz z chorągwią zwieńczoną krzyżem bądź z samym krzyżem, stojącym za zwierzęciem na sztorc lub pochyle; niekiedy obok B. B. widnieje kielich eucharystyczny, a tło wypełnia prosta dekoracja floralna lub zarys trawiastego gruntu. Ukazywany przeważnie na okrągłych tłokach z linearną lub perełkowaną ramką, rzadziej na tłokach czworo- i wielobocznych. Na oprawach złotniczych widnieje w obrębie większych kompozycji lub jako metalowy medalion przybity do okładziny, zwykle w otoczeniu symboli czterech ewangelistów. W epoce kontrreformacji B. B. stojący na postumencie lub księdze był popularny jako motyw medalionowej plakiety z cytatem z Ewangelii św. Jana (1:29), wyciskanej złotem (często na barwionych podkładkach papierowych) pośrodku górnych okładzin opraw (liczne znane przykłady z Korony i Wlk. Ks. Litewskiego). W późniejszych epokach motyw stosowany zazwyczaj na księgach liturgicznych i dewocyjnych. | jeden z najpopularniejszych motywów w introligatorskim zdobnictwie romańskim, a zwłaszcza gotyckim; ukazywany także na średniowiecznych oprawach złotniczych oraz niekiedy na metalowych okuciach; rzadszy w późniejszych epokach. Na tłokach najczęściej ujmowany z boku, z głową odwróconą do tyłu (rzadziej skierowaną w przód), oraz z chorągwią zwieńczoną krzyżem bądź z samym krzyżem, stojącym za zwierzęciem na sztorc lub pochyle; niekiedy obok B. B. widnieje kielich eucharystyczny, a tło wypełnia prosta dekoracja floralna lub zarys trawiastego gruntu. Ukazywany przeważnie na okrągłych tłokach z linearną lub perełkowaną ramką, rzadziej na tłokach czworo- i wielobocznych. Na oprawach złotniczych widnieje w obrębie większych kompozycji lub jako metalowy medalion przybity do okładziny, zwykle w otoczeniu symboli czterech ewangelistów. W epoce kontrreformacji B. B. stojący na postumencie lub księdze był popularny jako motyw medalionowej plakiety z cytatem z Ewangelii św. Jana (1:29), wyciskanej złotem (często na barwionych podkładkach papierowych) pośrodku górnych okładzin opraw (liczne znane przykłady z Korony i Wlk. Ks. Litewskiego). W późniejszych epokach motyw stosowany zazwyczaj na księgach liturgicznych i dewocyjnych. | ||
Wersja z 01:45, 1 gru 2020
===Baranek Boży (Agnus Dei)===(fr. Agneau de Dieu)
jeden z najpopularniejszych motywów w introligatorskim zdobnictwie romańskim, a zwłaszcza gotyckim; ukazywany także na średniowiecznych oprawach złotniczych oraz niekiedy na metalowych okuciach; rzadszy w późniejszych epokach. Na tłokach najczęściej ujmowany z boku, z głową odwróconą do tyłu (rzadziej skierowaną w przód), oraz z chorągwią zwieńczoną krzyżem bądź z samym krzyżem, stojącym za zwierzęciem na sztorc lub pochyle; niekiedy obok B. B. widnieje kielich eucharystyczny, a tło wypełnia prosta dekoracja floralna lub zarys trawiastego gruntu. Ukazywany przeważnie na okrągłych tłokach z linearną lub perełkowaną ramką, rzadziej na tłokach czworo- i wielobocznych. Na oprawach złotniczych widnieje w obrębie większych kompozycji lub jako metalowy medalion przybity do okładziny, zwykle w otoczeniu symboli czterech ewangelistów. W epoce kontrreformacji B. B. stojący na postumencie lub księdze był popularny jako motyw medalionowej plakiety z cytatem z Ewangelii św. Jana (1:29), wyciskanej złotem (często na barwionych podkładkach papierowych) pośrodku górnych okładzin opraw (liczne znane przykłady z Korony i Wlk. Ks. Litewskiego). W późniejszych epokach motyw stosowany zazwyczaj na księgach liturgicznych i dewocyjnych.
Grafika
Przypisy
- Loubier 1926, s. 59, 106;
- Kyriss 1958, tabl. 325-326, 337, 339 i in.;
- Laucevičius 1976, il. 269-274;
- Schwenke, Schunke 1979, tabl. 152-156;
- Schmidt-Künsemüller 1985, s. 215-216;
- Carvin 1988, nr kat./il. Aix 1446, Carpentras 2.
Autor: A.W.
