Trawiona dekoracja: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | Stosowana w oprawach złotniczych technika zdobnicza, polegająca na wytrawianiu kwasem (najczęściej azotowym) wzoru na powierzchni blachy okładzin. Posługiwano się nią rzadko, przeważnie w połączeniu z innymi technikami dekoracyjnymi, jak odlewanie, grawerowanie itp. Najbardziej znanym przykładem oprawy o t. d. w polskich zbiorach jest zdekompletowane dzieło Christopha Rittera Starszego z Norymbergi, wykonane w XVI w. do | + | Stosowana w oprawach złotniczych technika zdobnicza, polegająca na wytrawianiu kwasem (najczęściej azotowym) wzoru na powierzchni blachy okładzin. Posługiwano się nią rzadko, przeważnie w połączeniu z innymi technikami dekoracyjnymi, jak odlewanie, grawerowanie itp. Najbardziej znanym przykładem oprawy o t. d. w polskich zbiorach jest zdekompletowane dzieło Christopha Rittera Starszego z Norymbergi, wykonane w XVI w. do Srebrnej Biblioteki ks. Albrechta Pruskiego. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Wersja z 22:12, 16 lis 2020
Stosowana w oprawach złotniczych technika zdobnicza, polegająca na wytrawianiu kwasem (najczęściej azotowym) wzoru na powierzchni blachy okładzin. Posługiwano się nią rzadko, przeważnie w połączeniu z innymi technikami dekoracyjnymi, jak odlewanie, grawerowanie itp. Najbardziej znanym przykładem oprawy o t. d. w polskich zbiorach jest zdekompletowane dzieło Christopha Rittera Starszego z Norymbergi, wykonane w XVI w. do Srebrnej Biblioteki ks. Albrechta Pruskiego.
Zobacz też
Grafika
Przypisy
- Przypis 1
- Przypis 2
Autor: A.W.
