À Duodo oprawy: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | Określenie grupy opraw francuskich z końca XVI w. należących do księgozbioru Pietro Duodo (*1554 †1611) – ambasadora Wenecji m.in. na dworze króla Francji Henryka IV, posłującego w 1592 r. do króla Polski Zygmunta III Wazy. Bibliofil ten zamówił w latach 1594-1597 w paryskiej pracowni introligatorskiej prawdopodobnie Clovis I Ève oprawy dla prywatnej biblioteki podróżnej, odznaczające się kieszonkowym formatem 12°, zróżnicowaniem kolorów skóry w zależności od tematyki ksiąg, a przede wszystkim charakterystyczną formą złoconej dekoracji: w obszernych i wydłużonych zwierciadłach widnieją regularnie rozmieszczone motywy kwiatów w owalnych wieńcach z gałązek laurowych bądź oliwnych („ovales floreaux”, zob. też branchage), a pośrodku owalne pole z superekslibrisem herbowym (przednia okładzina) i emblematem z dewizą (tylna okładzina); ramy zwierciadeł wypełnia wić z gałązek oliwnych i palmowych; podobnie zakomponowana jest dekoracja grzbietu: pośrodku owal z napisem dot. zawartości książki, ujęty od góry i dołu przez kwiaty w wieńcach, oraz gałązki w ramce. Formuła ta zyskała popularność w końcu XVI w. wśród innych paryskich wykonawców małoformatowych opraw à la Duodo; w XIX w. podjęto ją we Francji i Anglii w szeregu | + | Określenie grupy opraw francuskich z końca XVI w. należących do księgozbioru Pietro Duodo (*1554 †1611) – ambasadora Wenecji m.in. na dworze króla Francji Henryka IV, posłującego w 1592 r. do króla Polski Zygmunta III Wazy. Bibliofil ten zamówił w latach 1594-1597 w paryskiej pracowni introligatorskiej prawdopodobnie Clovis I Ève oprawy dla prywatnej biblioteki podróżnej, odznaczające się kieszonkowym formatem 12°, zróżnicowaniem kolorów skóry w zależności od tematyki ksiąg, a przede wszystkim charakterystyczną formą złoconej dekoracji: w obszernych i wydłużonych zwierciadłach widnieją regularnie rozmieszczone motywy kwiatów w owalnych wieńcach z gałązek laurowych bądź oliwnych („ovales floreaux”, zob. też branchage), a pośrodku owalne pole z superekslibrisem herbowym (przednia okładzina) i emblematem z dewizą (tylna okładzina); ramy zwierciadeł wypełnia wić z gałązek oliwnych i palmowych; podobnie zakomponowana jest dekoracja grzbietu: pośrodku owal z napisem dot. zawartości książki, ujęty od góry i dołu przez kwiaty w wieńcach, oraz gałązki w ramce. Formuła ta zyskała popularność w końcu XVI w. wśród innych paryskich wykonawców małoformatowych opraw à la Duodo; w XIX w. podjęto ją we Francji i Anglii w szeregu „pastiszy” (naśladownictw?), m.in. technicznie doskonałych dziełach Charlesa Lewisa (*1786 †1836) i Georgesa Trautza (*1808 †1879). |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Wersja z 19:04, 15 lis 2020
Określenie grupy opraw francuskich z końca XVI w. należących do księgozbioru Pietro Duodo (*1554 †1611) – ambasadora Wenecji m.in. na dworze króla Francji Henryka IV, posłującego w 1592 r. do króla Polski Zygmunta III Wazy. Bibliofil ten zamówił w latach 1594-1597 w paryskiej pracowni introligatorskiej prawdopodobnie Clovis I Ève oprawy dla prywatnej biblioteki podróżnej, odznaczające się kieszonkowym formatem 12°, zróżnicowaniem kolorów skóry w zależności od tematyki ksiąg, a przede wszystkim charakterystyczną formą złoconej dekoracji: w obszernych i wydłużonych zwierciadłach widnieją regularnie rozmieszczone motywy kwiatów w owalnych wieńcach z gałązek laurowych bądź oliwnych („ovales floreaux”, zob. też branchage), a pośrodku owalne pole z superekslibrisem herbowym (przednia okładzina) i emblematem z dewizą (tylna okładzina); ramy zwierciadeł wypełnia wić z gałązek oliwnych i palmowych; podobnie zakomponowana jest dekoracja grzbietu: pośrodku owal z napisem dot. zawartości książki, ujęty od góry i dołu przez kwiaty w wieńcach, oraz gałązki w ramce. Formuła ta zyskała popularność w końcu XVI w. wśród innych paryskich wykonawców małoformatowych opraw à la Duodo; w XIX w. podjęto ją we Francji i Anglii w szeregu „pastiszy” (naśladownictw?), m.in. technicznie doskonałych dziełach Charlesa Lewisa (*1786 †1836) i Georgesa Trautza (*1808 †1879).
Zobacz też
Grafika
Obrazek 1
Przypisy
Autor: A.W.
