Baranek Boży: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Przypisy)
Linia 17: Linia 17:
 
# Laucevičius 1976, il. 269-274;  
 
# Laucevičius 1976, il. 269-274;  
 
# Schwenke, Schunke 1979, tabl. 152-156;  
 
# Schwenke, Schunke 1979, tabl. 152-156;  
# Schmidt-Künsemüller  1985, s. 215-216.
+
# Schmidt-Künsemüller  1985, s. 215-216;
 +
# Carvin 1988, nr kat./il. Aix 1446, Carpentras 2.
  
 
----
 
----
 
Autor: '''A.W.'''
 
Autor: '''A.W.'''

Wersja z 16:58, 15 lis 2020

Baranek Boży (Agnus Dei)

jeden z najpopularniejszych motywów w introligatorskim zdobnictwie romańskim, a zwłaszcza gotyckim; ukazywany także na średniowiecznych oprawach złotniczych; rzadszy w późniejszych epokach. Na tłokach najczęściej ujmowany z boku, z głową odwróconą do tyłu (rzadziej skierowaną w przód), oraz z chorągwią zwieńczoną krzyżem bądź z samym krzyżem, stojącym za zwierzęciem na sztorc lub pochyle; niekiedy obok B. B. widnieje kielich eucharystyczny, a tło wypełnia prosta dekoracja floralna lub zarys trawiastego gruntu. Ukazywany przeważnie na okrągłych tłokach z linearną lub perełkowaną ramką, rzadziej na tłokach czworo- i wielobocznych. Na oprawach złotniczych widnieje w obrębie większych kompozycji lub jako metalowy medalion przybity do okładziny, zwykle w otoczeniu symboli czterech ewangelistów. W epoce kontrreformacji B. B. stojący na postumencie lub księdze był popularny jako motyw medalionowej plakiety z cytatem z Ewangelii św. Jana (1:29), wyciskanej złotem (często na barwionych podkładkach papierowych) pośrodku górnych okładzin opraw (liczne znane przykłady z Korony i Wlk. Ks. Litewskiego). W późniejszych epokach motyw stosowany zazwyczaj na księgach liturgicznych i dewocyjnych.


Grafika

Przypisy

  1. Loubier 1926, s. 59, 106;
  2. Kyriss 1958, tabl. 325-326, 337, 339 i in.;
  3. Laucevičius 1976, il. 269-274;
  4. Schwenke, Schunke 1979, tabl. 152-156;
  5. Schmidt-Künsemüller 1985, s. 215-216;
  6. Carvin 1988, nr kat./il. Aix 1446, Carpentras 2.

Autor: A.W.