Czerwona korozja: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzono nową stronę "==Czerwona korozja== ==Zobacz też== foxing <br> kamienienie książek <br> płowienie <br> puszysta destrukcja <br> zniszczenia kodeksów <br>...")
 
Linia 1: Linia 1:
 
==Czerwona korozja==
 
==Czerwona korozja==
+
Choroba skór garbowanych roślinnie metodami przyspieszonego garbowania (od pocz. XIX w.), niepozwalającymi na pozostawienie w skórach działających ochronnie niegarbników. Skóry te są bardziej podatne na starzenie niż skóry garbowane metodami tradycyjnego garbowania rzemieślniczego. Szczególnie są wrażliwe na chemiczne zanieczyszczenia powietrza (najpierw na emitowany przez oświetlenie gazowe kwasotwórczy bezwodnik kwasu siarkawego, a potem na jego emisje chemiczne). Z czasem powoduje to chorobę zwaną czerwona korozją, polegającą na zmianie koloru skór na rdzawobrązowy, proszkowaniu się jej lica i dezintegracji włókien kolagenowych. Skórzane obleczenia bywają osłabione aż do całkowitej utraty swoich właściwości fizycznych. Dawniej często, z tego powodu podejmowano decyzję o ich wymianie.
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
Linia 18: Linia 18:
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
 
   
 
   
# Strzelczyk Alicja, Charakterystyka zniszczeń mikrobiologicznych w zabytkowych książkach, w: Notes Konserwatorski 1, Warszawa, 1998, s. 36-50.
+
# Strzelczyk Alicja,KarbowskaBerent Joanna, Drobnoustroje i owady niszczące zabytki i ich zwalczanie, Toruń 2004.
 +
# Waterer John, A Guide to the Conservation and Restoration of the Objects Made Wholly or in Part of Leather, London 1973.
 
# Strzelczyk Alicja, Karbowska Joanna, Mikrobiologiczny rozkład zabytkowych pergaminów, w: Post Microbiol. 1993, XXXII, t. 1-2, s. 19-32.
 
# Strzelczyk Alicja, Karbowska Joanna, Mikrobiologiczny rozkład zabytkowych pergaminów, w: Post Microbiol. 1993, XXXII, t. 1-2, s. 19-32.
  
 
----
 
----
 
Autor: '''MPG'''
 
Autor: '''MPG'''

Wersja z 17:47, 19 paź 2020

Czerwona korozja

Choroba skór garbowanych roślinnie metodami przyspieszonego garbowania (od pocz. XIX w.), niepozwalającymi na pozostawienie w skórach działających ochronnie niegarbników. Skóry te są bardziej podatne na starzenie niż skóry garbowane metodami tradycyjnego garbowania rzemieślniczego. Szczególnie są wrażliwe na chemiczne zanieczyszczenia powietrza (najpierw na emitowany przez oświetlenie gazowe kwasotwórczy bezwodnik kwasu siarkawego, a potem na jego emisje chemiczne). Z czasem powoduje to chorobę zwaną czerwona korozją, polegającą na zmianie koloru skór na rdzawobrązowy, proszkowaniu się jej lica i dezintegracji włókien kolagenowych. Skórzane obleczenia bywają osłabione aż do całkowitej utraty swoich właściwości fizycznych. Dawniej często, z tego powodu podejmowano decyzję o ich wymianie.

Zobacz też

foxing
kamienienie książek
płowienie
puszysta destrukcja
zniszczenia kodeksów

Grafika

Przypisy

  1. Strzelczyk Alicja,KarbowskaBerent Joanna, Drobnoustroje i owady niszczące zabytki i ich zwalczanie, Toruń 2004.
  2. Waterer John, A Guide to the Conservation and Restoration of the Objects Made Wholly or in Part of Leather, London 1973.
  3. Strzelczyk Alicja, Karbowska Joanna, Mikrobiologiczny rozkład zabytkowych pergaminów, w: Post Microbiol. 1993, XXXII, t. 1-2, s. 19-32.

Autor: MPG