Płowienie: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
(Utworzono nową stronę "==Płowienie== (blaknięcie) (niem. roter Verfall) Zjawisko zmiany barwy materiałów obleczeniowych wystawionych na działanie światła i powietrza. Głównie dotyczy...") |
(→Płowienie) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Płowienie== | ==Płowienie== | ||
(blaknięcie) (niem. roter Verfall) | (blaknięcie) (niem. roter Verfall) | ||
| − | Zjawisko | + | |
| + | Zjawisko degradacji materiałów obleczeniowych wystawionych na działanie światła i powietrza. Głównie dotyczy grzbietów książek. | ||
Było obserwowane od momentu wprowadzenia oświetlenia gazowego, stwierdzono że rodniki kwasu siarkowego znajdujące się w powietrzu powodują degradację niektórych garbników, jak np. myrobalan (migdałecznik chebułowiec), dividivi, co powoduje nie tylko odbarwienie, ale także kruszenie się skóry. Z tego względu niemieckie środowisko bibliotekarskie w 1911 wypracowało postulaty dotyczące właściwego procesu garbowania skóry przeznaczonej na oprawy książek Za najtrwalsze uznano skóry garbowane korą dębową, sumakiem oraz skóry świńskie nie całkiem odtłuszczone. | Było obserwowane od momentu wprowadzenia oświetlenia gazowego, stwierdzono że rodniki kwasu siarkowego znajdujące się w powietrzu powodują degradację niektórych garbników, jak np. myrobalan (migdałecznik chebułowiec), dividivi, co powoduje nie tylko odbarwienie, ale także kruszenie się skóry. Z tego względu niemieckie środowisko bibliotekarskie w 1911 wypracowało postulaty dotyczące właściwego procesu garbowania skóry przeznaczonej na oprawy książek Za najtrwalsze uznano skóry garbowane korą dębową, sumakiem oraz skóry świńskie nie całkiem odtłuszczone. | ||
Wersja z 10:01, 10 wrz 2020
Spis treści
Płowienie
(blaknięcie) (niem. roter Verfall)
Zjawisko degradacji materiałów obleczeniowych wystawionych na działanie światła i powietrza. Głównie dotyczy grzbietów książek.
Było obserwowane od momentu wprowadzenia oświetlenia gazowego, stwierdzono że rodniki kwasu siarkowego znajdujące się w powietrzu powodują degradację niektórych garbników, jak np. myrobalan (migdałecznik chebułowiec), dividivi, co powoduje nie tylko odbarwienie, ale także kruszenie się skóry. Z tego względu niemieckie środowisko bibliotekarskie w 1911 wypracowało postulaty dotyczące właściwego procesu garbowania skóry przeznaczonej na oprawy książek Za najtrwalsze uznano skóry garbowane korą dębową, sumakiem oraz skóry świńskie nie całkiem odtłuszczone.
Zobacz też
Grafika
Obrazek 1
Przypisy
- G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 100.
Autor: E.P.
