Broszura francuska: Różnice pomiędzy wersjami
(→Przypisy) |
(Mam pytanie w związku z budową haseł o podobnej tematyce. Jedne są bardzo zwarte, w zasadzie to równowazniki zdania (por. broszurę angielską), a inne, jak tu, bardziej rozbudowane (wielu zdań). Czy redaktorzy zadecydowali o takiej róznororodnośc) |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Typ oprawy stosowany w I poł. XIX wieku, będący skrzyżowaniem oprawy miękkiej broszurowej z oprawą trwałą, docelową. Blok książki zostaje zaopatrzony w wyklejki (1- lub 2-kartkowe) i zszyty nićmi na wcięte sznurki, a grzbiet zaklejony. Tak przygotowany wkład książki zostaje oklejony arkuszem mocnego papieru, tj. sklejeniu podlega powierzchnia obu wyklejek oraz grzbiet. Dzięki temu powstają dość mocne i sztywne okładki złożone z dwóch warstw papieru. | Typ oprawy stosowany w I poł. XIX wieku, będący skrzyżowaniem oprawy miękkiej broszurowej z oprawą trwałą, docelową. Blok książki zostaje zaopatrzony w wyklejki (1- lub 2-kartkowe) i zszyty nićmi na wcięte sznurki, a grzbiet zaklejony. Tak przygotowany wkład książki zostaje oklejony arkuszem mocnego papieru, tj. sklejeniu podlega powierzchnia obu wyklejek oraz grzbiet. Dzięki temu powstają dość mocne i sztywne okładki złożone z dwóch warstw papieru. | ||
| − | W XX-wiecznym ruchu wydawniczym stosowano tę metodę dla opraw wydawniczych. W funkcji okładki | + | W XX-wiecznym ruchu wydawniczym stosowano tę metodę dla opraw wydawniczych. W funkcji okładki występują: karton, płótno, skóra, zamsz lub plastik. Ten typ oprawy jest pokrewny oprawie półmiękkiej i zintegrowanej. Książka może być obcinana razem z okładką, lub też blok książkowy może być obcięty przed wklejeniem w okładkę, pozostają wtedy i kanciki. W oprawach półmiękkich skórzanych i zamszowych pozostawiano dość duży, miękki kancik zwany yappem (yapp). |
W typologii poligraficznej jest to oprawa złożona, tj. połączenie bloku z okładką następuje przez wyklejki. | W typologii poligraficznej jest to oprawa złożona, tj. połączenie bloku z okładką następuje przez wyklejki. | ||
Wersja z 23:42, 1 wrz 2020
Spis treści
Broszura francuska
(niem. französische Broschur)
Typ oprawy stosowany w I poł. XIX wieku, będący skrzyżowaniem oprawy miękkiej broszurowej z oprawą trwałą, docelową. Blok książki zostaje zaopatrzony w wyklejki (1- lub 2-kartkowe) i zszyty nićmi na wcięte sznurki, a grzbiet zaklejony. Tak przygotowany wkład książki zostaje oklejony arkuszem mocnego papieru, tj. sklejeniu podlega powierzchnia obu wyklejek oraz grzbiet. Dzięki temu powstają dość mocne i sztywne okładki złożone z dwóch warstw papieru.
W XX-wiecznym ruchu wydawniczym stosowano tę metodę dla opraw wydawniczych. W funkcji okładki występują: karton, płótno, skóra, zamsz lub plastik. Ten typ oprawy jest pokrewny oprawie półmiękkiej i zintegrowanej. Książka może być obcinana razem z okładką, lub też blok książkowy może być obcięty przed wklejeniem w okładkę, pozostają wtedy i kanciki. W oprawach półmiękkich skórzanych i zamszowych pozostawiano dość duży, miękki kancik zwany yappem (yapp).
W typologii poligraficznej jest to oprawa złożona, tj. połączenie bloku z okładką następuje przez wyklejki.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Broszurowe oprawy
Półmiękka oprawa
Grafika
Przypisy
- G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 42.
Autor: E.P.
